Beschikbare blogs 2016

Woensdag 20 januari 2016

== De laatste blog deze reis ==

Terwijl buiten het uitgaansgeweld losbarst (erg harde house-achtige muziek) begin ik aan mijn laatste blog van deze reis. Dat begint op donderdagavond in de Chilly Bar (wat overigens gewoon een restaurant is, waar ergens binnenin ook een bar moet zijn). Pradip en Manju van ons guesthouse hadden ons te eten uitgenodigd. Tot onze verbazing deze keer buitenshuis. Het was lekker, gezellig en ook een beetje koud (jassen aan).

 

 Uiterst rechts Pradip en 2e van links Manju

VRIJDAG

In de loop van de ochtend zijn we voor de laatste keer  naar het centrum van Pokhara geweest. Aukje moest daar nog wat inkopen doen zoals op de onderstaande foto te zien is.

 Wat hangen ze weer hoog...

Na de inkopen en na nog even gekeken te hebben naar goedkope Chinese telefoons, hebben we de auto naar Prem teruggebracht. We hebben er van genoten dat we deze auto ter beschikking hadden! Onderweg nog snel een een foto gemaakt van deze oudere vrouw.

Prem, Prabha en Pawan waren alle drie in de shop aanwezig. We hebben nog uitgebreid gepraat en thee gedronken met een lekkere koek. Pawan is morgen in Kaireni mijn vertaler! Prem heeft ons daarna teruggebracht naar Lakeside.

's Avonds hadden we geen puf meer om uit eten te gaan dus heb ik bij de buren maar een paar broodjes gehaald. Straks nog even tijd nemen voor de laatste voorbereidingen voor morgen.

Prem, Pawan, Prabha en Aukje bij de ingang van de shop.

 

Onderweg naar Kaireni.

ZATERDAG

Zaterdagmorgen werden we keurig om 09.00 door Prem en Prabha opgehaald. Pawan zou op de motor gaan. We hadden een voorspoedige reis en kwamen om 10.00 bij het kerkje in Kaireni aan.

Dit kerkje is een aantal maanden geleden een aantal leden kwijt geraakt, die nu een stukje verderop een nieuwe kerk begonnen zijn. Jammer dat deze dingen ook in Nepal gebeuren.

Toch viel het aantal kerkgangers nog best mee en we werden ook hier weer heel hartelijk ontvangen.

De 'vrouwenafdeling' in Kaireni.

Dit kerkje wordt ook door Naya Gaun Church bijgestaan. In de moeilijke afgelopen maanden is dat ook wel nodig geweest.

Het was een fijne dienst met een niet al te lange zangdienst. Pawan deed het goed met vertalen!

Het was er wel erg koud, alle ramen stonden open, dat wil zeggen de luiken stonden open, er zit geen glas in. Ik heb daarom eerst in mijn omgeving zoveel mogelijk luiken dichtgedaan. Koude en tocht zijn geen vrienden van mij. Ik werd daarbij bijgestaan door de elektriciteitsvoorziening. Er was geen elektriciteit toen we aankwamen, maar toen we net binnen zaten wel waardoor de verlichting binnen ook aanging.

Offerande in natura.

Zoals in de meeste kerken in Nepal zit (bijna) iedereen op de grond. Ook deze man voor me, die kennelijk geen geld voor een paar sokken had. Een koude bedoening.

Veel arme mensen in deze kerk, geen geld voor sokken ondanks de koude?

Na de preek werd het avondmaal gevierd, voorgegaan door één van de oudsten. Hij maakt deel uit van een leiderschapsteam van 3 personen, hijzelf is blind en deed alles uit zijn hoofd.

Avondmaalsviering.

 

Het brood wordt gebroken.

De reis terug na afloop verliep ook goed. Onderweg werden er in Kaireni nog wat verse mandarijnen en bananen ingeslagen (zie foto). De rest van de dag hebben we ons rustig gehouden en onze koffers gepakt. Ze zitten weer propvol.

Onderweg terug even wat fruit kopen.

 

Deze bus was kort voor we deze plek passeerden van de weg afgeraakt.

ZONDAG

Zondagmorgen was het dan zover. Prem en Prabha stonden voor 7 uur al bij ons guesthouse om ons naar het busstation te brengen. Terug naar Kathmandu en terug naar huis.

Pradip, de eigenaar van het guesthouse was al weg. Hij was om 05.00 vertrokken met een ploegje mensen uit de kerken om samen met ACN met een paar trucks warme dekens en andere benodigdheden naar Ghorka te brengen, waar door de sneeuwval grote problemen waren ontstaan met de tijdelijke onderkomens. Bijna alle huizen zijn daar ingestort door de aardbeving.

De hele ploeg die meeging naar Ghorka (Pradip is 2e van rechts)

Voor we vertrokken eerst nog even gauw een beker koffie gedronken en langs de straat nog wat verse broodjes gekocht. Tot onze verbazing stond Grishma ook op het busstation om ons uit te zwaaien, erg leuk. Het was trouwens lang wachten voor ze, want we vertrokken ongeveer een half uur te laat. Een van de passagiers was (veel) te laat...

De eerste kilometers werd nog een aantal keren gestopt om passagiers op te pikken. De rest van de  reis verliep redelijk voorspoedig. Onderweg kwamen we onderstaande vrachtwagen tegen. Helaas worden er nog steeds buffels op deze manier vervoerd. De buffels hebben een ring door hun neus en daaraan een touw dat boven hen aan een rail was vastgemaakt en van achteren was een stuk touw om hun staart gebonden, ook weer vastgemaakt aan die rail. Ze kunnen geen kant op tenzij ze zichzelf erg pijn doen.

Om ongeveer 15.00 waren we in Kathmandu en ongeveer 15 minuten later in ons hotel (Tibet Guest House). De taxi die we hadden was denk ik bij ons de APK keuring niet doorgekomen. Maar ondanks alle (half-) loszittende onderdelen en gladde banden en een chauffeur die een ietwat merkwaardige rijstijl had, kwamen we toch vlot en veilig in het hotel aan.

Onderweg bleek al dat er in Kathmandu veel meer toeristen waren dan 5 weken geleden.

Om 17.00 kwam Tilak nog even in ons hotel langs om afscheid te nemen. Hij is een paar maanden in het plaatsje Thecho (ongeveer 12 km zuid van Kathmandu) een kerkje begonnen en is nu druk bezig met de bouw van een onderkomen (zie onderstaande foto).

's Avonds heb ik nog anderhalf uur lang geprobeerd om online in te checken voor de vlucht met Turkish Airlines, maar tevergeefs. Ze noemen zichzelf de beste van Europa...

MAANDAG

Na het ontbijt en na afgerekend te hebben vertrokken we naar het vliegveld. Onze vlucht stond gepland voor 12.45 en het weer zag er goed uit. Maar een beetje nevel en al vroeg een lekker zonnetje.

Het inchecken nam aardig wat tijd in beslag omdat er alsnog besloten werd dat we de aansluitende vlucht in Istanboel niet zouden halen. We kregen wel een mooie plek, bij de nooduitgang. Heerlijk veel beenruimte.

Aukje in de vertrekhal van het vliegveld.

Na een tussenstop in Delhi (brandstof tanken) hadden we verder een vlotte vlucht naar Istanboel. Onderweg vlogen we tijdens zonsondergang boven bergachtig gebied in Afghanistan, wat onderstaande foto's opleverde.

Geen bergen maar wolken aan de horizon

Over de rest van de reis zal ik maar kort zijn. Ruim 2 uur na aankomst werden in een Hilton hotel gedropt, waar we 4 uur mochten slapen om de volgende ochtend om 04.00 weer op de bus te stappen naar het vliegveld.

Vier uur in de morgen.

Via uitgang 307 gingen we op tijd aan boord, weer een mooie plaats met veel beenruimte. We vertrokken niet gelijk want vleugels en romp moesten eerst ontdaan worden van sneeuw en ijs.

We waren keurig op tijd op Schiphol, waar de laatste hobbel genomen moest worden. Toen we al een half uur hadden staan wachten bij de bagageband, werd er omgeroepen dat er problemen waren met het uitladen. De ruimdeur van het vliegtuig zat vastgevroren... Uiteindelijk zijn we keurig door Marja naar huis gebracht (met onze bagage), waar we om ongeveer 14.00 aankwamen.

TERUGBLIK

Terugkijkend hebben we een mooie tijd gehad. Eerst 3 weken met Arnoud en Laura en daarna nog 10 dagen met z'n tweeën. Ondanks mijn fysieke beperkingen hebben we toch nog veel bezoeken kunnen afleggen en we voelen ons rijk gezegend door dit alles. God is goed!

Ook hebben we mogen zien dat de kerk blijft groeien in Nepal. Daarnaast zit het land door de economische blokkade door India en door corruptie behoorlijk in de problemen. We hopen en bidden dat daar verbetering in mag komen. We hebben ook mogen zien dat de christenen in Nepal heel actief zijn bij de hulpverlening in de door de aardbeving getroffen gebieden. Niet alleen voor geloofsgenoten, maar voor iedereen die hulp nodig heeft.

We zullen bij een volgend bezoek niet meer in het toeristengebied hoeven te logeren. Pastor Grishma heeft ons zijn gastenkamer boven op het dak van zijn huis aangeboden met een eigen badkamer. Die plek is aanzienlijk rustiger en ook vlakbij de kerk en bij Prem en Prabha.

We zijn nu 2 dagen thuis en zijn nog aan het bijkomen van de reis, maar we genieten ook na van alles wat we hebben mogen meemaken en zien!