Beschikbare blogs 2016

Woensdag 12 oktober

Gegevens
Hits: 1690

 

== De bergen zijn er nog ==

Onze kamer bij Grishma en Laxmi

Woensdag 12 oktober

Het weer: over het algemeen zonnig en af en toe wat bewolking (en dus schaduw) en 's avonds en 's nachts soms onweer en regen. Temp. ca 29 graden.

Het is ongewoon warm voor de tijd van het jaar, normaal is het ongeveer 5 graden lager, plus dat de regen nog niet helemaal weg is. Dat maakt dat het midden op de dag aardig warm is. Buiten zitten is dan alleen in de schaduw een optie.

Zaterdagmiddag zijn we met de taxi naar Lakeside gegaan en hebben daar een hapje gegeten bij Fewa Park. Het was helaas niet echt om over naar huis te schrijven, maar onze magen waren weer gevuld.

CUMULONIMBUS

In de namiddag en tegen zonsondergang vormen zich de prachtigste wolken formaties, schitterende cumulonimbus die wel tot meer dan 10 km hoog kan gaan! Met de avondzon er op is het een feest om naar te kijken. Op de foto zelfs een tweeling die langzaam aan het oplossen is. Deze wolken zorgen overigens ook voor de hele zware buien die we af en toe in de avond en nacht hebben. Soms zijn tussendoor de bergen zichtbaar. 

Ondanks de warmte slapen we beiden gelukkig redelijk goed, we hebben ook een goed (nieuw) bed.

ZONDAG

Zondagmorgen om een uur of tien werden we door Grishma gebeld dat er bezoek voor ons was. Een Nepalese vrouw die zei ons goed te kennen. Of ze naar boven kon komen of dat we haar liever in de huiskamer van onze gastheer wilden ontmoeten. We kozen maar voor het laatste.Dat bleek een gelukkige beslissing, want ze sprak geen woord Engels en nu kon Grishma voor ons als tolk optreden.

Geen AOW

Het bleek een weduwe uit de kerk te zijn, een oude buurvrouw van Prabha. We hadden haar inderdaad wel eens ontmoet en toen ook financieel geholpen. Ze is nu 76, woont in 2 kamertjes met haar (studerende) dochter en heeft praktisch geen inkomen. Ze probeert zelf af en toe nog wat geld te verdienen, maar dat lukt meer niet dan wel.

De kerk ondersteunt haar maandelijks met geld voor medicijnen en door regelmatig eten te verstrekken. Daarnaast moet ze ook nog huishuur betalen, gelukkig heeft ze wel een coulante huisbaas anders had ze al op straat gestaan, ze is al meer dan 3 maanden achter.

Het was een ontroerend verhaal dat ze vertelde. Na afloop heeft Aukje met haar gebeden en hebben we haar wat geld gegeven (waar ze niet om gevraagd had). Er zijn heel veel schrijnende gevallen zoals deze vrouw onder de ouderen in Nepal. Ze huilde van blijdschap dat ze ons ontmoet had en we haar verhaal aangehoord hadden.

DASAAI

Inmiddels hadden we de auto van Prem ter beschikking gekregen en zijn daarmee eerst naar het centrum gereden. Het was erg druk want veel Nepalezen waren hun laatste inkopen aan het doen voor Dasaai, het belangrijkste hindoefeest. De sfeer lijkt een beetje op de laatste dagen voor kerst bij ons, alleen aanzienlijk warmer. Deze tijd van het jaar is hèt moment om mooie nieuwe kleren te kopen, als je daar tenminste geld voor hebt.

Wie niet zo blij zijn met dit feest zijn de geiten, zij zijn de klos. Overal kwam je ze tegen, klagelijk blatend of dat ze wisten wat hen te wachten stond... In tuinen van mensen, op het dak van de bus, tussen 2 man in op een motor, enz. Na boodschappen gedaan te hebben zijn we doorgereden naar Lakeside.

We besloten om te kijken of onze oude vrienden van Love Kush nog hun restaurant hadden, je kon daar altijd goed eten. Op de plaats van het restaurant bleek een totaal nieuw hotel/restaurant te staan met de naam Queen Forest. Van de kelners herkenden we niemand, maar nadat ons eten opgediend was kwam daar plotseling de managing-director op onze tafel af. Het was de zoon van de oude baas, ze waren er dus nog wel.

Tussen het eten door hebben we een geanimeerd gesprek gehad. Ze zijn hindoe en heel sociaal betrokken. Ze weten dat wij Christen zijn en dat wordt gerespecteerd. Als klap op de vuurpijl mochten we niets betalen voor ons eten!

MAANDAG

Vanochtend was voor het eerste het hele stuk van de Annapurna range zichtbaar, plus de Manaslu, plus de Daulaghiri. Dat betekent dat van west naar oost meer dan 150 km Himalaya zichtbaar was! We hebben behalve een koffiebezoek aan Prem en Prabha het tot de avond rustig gehouden.

's Avonds hadden we een ontmoeting met het leidersteam van Naya Gaun Church. Deze groep bestaat naast de pastor uit ouderlingen en diakenen en iemand die een raadgevende functie heeft. Deze laatste is een zuster van bijna 100 jaar oud, nog heel fief en bij de tijd (zie foto hieronder met Aukje). Ze is de weduwe van één van de voorgangers van het eerste uur. Nadat ik een stukje uit de Bijbel met hen heb mogen delen stond er een gezamenlijke maaltijd op het programma. Na afloop zijn we snel teruggegaan naar onze kamer en inderdaad een half uur later plensde het weer.

DINSDAG

Ik was al om half zes mijn bed uit om nog eens de zonsopkomst op de Annapurna mee te maken. Het is elke keer weer schitterend om te zien, wat is Gods schepping mooi.

Het was heel helder en al voor zonsopkomst waren de bergen duidelijk zichtbaar.

Dan is daar het spannende moment als de eerste zonnestralen de hoogste bergtoppen raken en langzaam afzakken naar beneden. Van rood naar puurt goud en uiteindelijk wit. Wat een fascinerend gezicht is het elke keer weer, ik kan daar geen genoeg van krijgen. Tegelijkertijd hangen in de dalen achter me nog hele wolkenbanken die het daar behoorlijk fris kunnen maken. Uiteindelijk breekt ook daar de zon doorheen en lossen de wolken op.In verband met Dasaai was er deze ochtend een extra kerkdienst met eten naar afloop.

Huiskring

's Avonds zijn we te gast geweest bij één van de huiskringen van de kerk. We hadden een fijn uur met elkaar. Deze groep zit in een moeilijke buurt waar veel weerstand is tegen de christenen.

De uitnodiging die ik had om de komende dagen een studie te geven over Huwelijk en Relaties heb ik helaas af moeten zeggen.