Beschikbare blogs 2016

Zaterdag 5 november 2016

Gegevens
Hits: 2306

== Thuis en toch nog niet thuis ==

Wat later dan gepland, maar toch nog het laatste verslag van deze reis. Thuis en toch nog niet thuis. Zo dadelijk meer uitleg daarover.

Zondagmiddag hadden we onze laatste afspraak, met medewerkers van en bij NG(O)C, Nepal Gospel Center. Keurig op tijd werden we door Anagruha, zoon van Resham en Sita, opgehaald. De plek waar NGC is gehuisvest is niet eenvoudig te vinden voor iemand die daar niet bekend is.

Eerst dwars door het centrum van Kathmandu, waar het redelijk stil was vanwege de feestdagen (Tihar), daarna over de ringweg naar één van de nieuwbouwwijken aan de zuidkant van Kathmandu. Op de foto de overige aanwezige stafmedewerkers met uiterst rechts Deepak, die ik ook inmiddels bijna 18 jaar ken. Hij maakte ook deel uit van de groep jongeren die destijds trouw de 'Engelse les' bij ons thuis bezocht. Nu werkt hij al weer een aantal jaren mee in de staf van NGC.

We hadden een gezellige en nuttige maaltijd met elkaar die de heren zelf gekookt hadden! Een van de onderwerpen die ter sprake kwamen is de opleiding en training van kerkleiders. Dit is al een aantal jaren speerpunt van NGC, de komende tijd zal daar nog meer aandacht aan gegeven worden. Het is hard nodig dat deze veelal jonge mensen geholpen en getraind worden! Dat doen ze o.a. samen met LEAD-Nepal.

De plek waar we waren ligt midden in een tot voor kort rustige en lieflijke vallei. Nu wordt er aan alle kanten gebouw, maar er is ook nog ruimte voor andere activiteiten. Waar tot voor kort varkens gehouden werden staan nu donkere hutjes waar champignons gekweekt worden! Ook hier vindt men die lekker.

's Avonds hebben we nog een wandelingetje gemaakt. Het was erg gezellig in de stad en vanwege het hindoefeest Tihar branden overal kaarsjes en waren er soms fraaie versieringen gemaakt, zoals in dit winkeltje. MAANDAG

De dag van vertrek was aangebroken. Na een goede nachtrust vertrokken we om ongeveer 12.30 naar het vliegveld. Dat ging niet helemaal zonder slag of stoot want deze dag was het nieuwjaarsdag voor de Newari's, één van de bevolkingsgroepen in Nepal. Dat werd door de jonge Newari's uitbundig gevierd met veel zang en muziek, al rondrijdende in vrachtauto's en pick-ups.

Dat gaf wel wat oponthoud want voor het eerste het beste kruispunt dat we tegenkwamen hebben we een minuut of 10 staan wachten tot de hele stoet voorbij was. Gelukkig waren we ruim op tijd vertrokken.

Hieronder nog een paar straatscenes in Kathmandu.

Na het inchecken en de immigration zijn we in het restaurant boven neergestreken. Aukje had al de hele dag last van haar maag, de ober in het restaurant had daar wel wat voor: zwart zout in warm water. Wat precies daaronder verstaan wordt weet ik niet, maar het smaakte naar bouillon en het hielp ook redelijk.

Het zicht was bij vertrek (keurig op tijd!) heel goed zodat we nog een mooie toegift kregen: prachtig uitzicht op de Himalaya, vanaf de Everest tot voorbij de Daulaghiri. Helaas zaten we wel aan de verkeerde kant van het vliegtuig...

We hadden 6 uur overstaptijd in Abu Dhabi die we goed doorgekomen zijn. Uiteindelijk vertrokken we keurig op tijd voor het laatste gedeelte naar Schiphol en arriveerden we 11 minuten te vroeg. Marjolein, onze oudste dochter was voor dag en dauw opgestaan en stond ons al op te wachten.

Helaas kwam ik wel met een zeer stevige kou terug, waardoor deze laatste blog even op zich heeft laten wachten.

Op weg naar Bodegraven (onze eerste stop) hebben we genoten van een fraaie zonsopkomst, zoals hier te zien is.

Inmiddels zijn we weer helemaal terug en zijn we druk bezig in ons nieuwe huis.Tijdens onze afwezigheid is er ook veel gebeurd door onze kinderen en kleinkinderen, en nu hopen we binnen 2 weken het huis klaar voor bewoning te hebben. 20 november wordt de nieuwe keuken ingebouwd en daarna kunnen we onze spullen overbrengen uit de opslag.

Alles bij elkaar mogen we weer terugzien op een geslaagde reis met bijzondere ontmoetingen. We voelen ons rijk gezegend door dit alles. Gods werk in Nepal gaat door, dat hebben we opnieuw mogen zien.

Voor Aukje is dit waarschijnlijk de laatste keer geweest omdat de reis fysiek steeds meer van ons vraagt; we merken toch dat de jaren beginnen te tellen. Tegelijkertijd zijn we dankbaar dat we dit opnieuw hebben kunnen doen, ondanks de gebeurtenissen van vorig jaar (ziekte) hebben we hier voor toch de kracht mogen krijgen.

We zijn thuis en toch nog niet, we logeren nog bij onze kinderen totdat ons huis helemaal klaar is. We houden jullie op de hoogte!