Woensdag 23 oktober 2019

Gegevens
Hits: 567

== Praten en doen ==

Woensdag 23 oktober

Het is woensdagmorgen en ik zit op dit moment op dak deze blog te schrijven. Het is bewolkt, maar niet koud. Het enige probleem dat dreigt komt van de overkant, rook vanuit het Indian Pension Camp. Een ommuurd gebied aan de overkant van de straat, waar mensen wonen die voor het Indiase overheid werken.

Deze hebben zo hun eigen regels ook wat betreft het omgaan met afval. Het is niet toegestaan om dat te verbranden en de meeste Nepalezen doen dat ook niet meer, maar zij wel.

Het gevolg is dat wanneer de wind uit de verkeerde richting waait de hele buurt in de rook zit, soms urenlang. Maar gelukkig waait de wind tot nu toe de (voor ons) goede kant op. Soms zijn er wel op 5 of 6 plekken tegelijk brandjes.

ACN

We hebben de afgelopen dagen veel rust genomen maar ook interessante ontmoetingen gehad. Zo hadden we afgelopen maandag een ontmoeting met de directeur van ACN, Raju Adhikari.

ACN is de diaconale/sociale tak van de kerken in Pokhara, dat wil zeggen dat 50 van de ca. 100 kerken en kerkjes in Pokhara hierin vertegenwoordigd zijn (!). Het kantoor zit in het hoofdkantoor van INF, de zendingsorganisatie waar we in het verleden voor gewerkt hebben.

Deze organisatie is actief op vele terreinen en niet exclusief voor de Christenen. Zo is er een opvang en begeleiding voor vrouwelijke drugsverslaafden (inclusief alcohol en rook verslaafden), worden er trainingen verzorgd op het gebied van bijen houden, tomaten kweken, geiten houden etc. om daarmee een eigen inkomen te kunnen genereren, zijn er alfabetiseringscursussen (veel vrouwen kunnen noch lezen en schrijven noch rekenen), wordt er gezorgd dat dorpjes toiletten krijgen (en leren gebruiken!), en worden er waterpompen geplaatst voor schoon drinkwater enz.

Daarnaast proberen ze ook hulp te bieden bij calamiteiten, zoals recentelijk de overstromingen en aardverschuivingen die er geweest zijn, en iets langer geleden de zware aardbevingen.

Raju voor een poster van een andere activiteit: het bouwen van gezondheidsposten

Veel van deze hulp gaat in samenwerking met lokale kerken en lokale overheid. Er is een vaste staf van ca. 12 medewerkers, maar de afgelopen maanden kwamen daar nog eens 70 mensen bij, deels vrijwilligers, deels (tijdelijk) betaalde krachten.

Het werk van ACN wordt primair gefinancieerd vanuit de samenwerkende kerken in Pokhara, maar ook door donaties uit het buitenland (waaronder Nederland). De GZB is o.a. actief bij het werk betrokken en ook onze stichting (‘Hope for Nepal’).

Zo hebben ze februari j.l. officieel hun hulp aan slachtoffers van de grote aardbeving afgesloten.

Na het eten van een khaja (Nepalese snack) hebben we afscheid genomen van deze bewogen man.

Water

Goed en schoon drinkwater is er in Nepal (nog) niet. Al het water moet gefilterd en/of gekookt worden. Zo gebruiken we hier tijdens ons verblijf alleen flessen drinkwater, zelfs voor het tanden poetsen.

Daarnaast is de drinkwatervoorziening ook nog vrij primitief. In de landelijke gebieden is men afhankelijk van riviertjes (die ook niet schoon zijn) en waterpompen. In de stedelijke gebieden is wel een waterleidingsysteem. Dat is tot nu toe een erg onbetrouwbaar systeem. De capaciteit is meestal veel te klein, de leidingen zijn vaak slecht met veel lekkages en er wordt veel illegaal afgetapt.

Daarom heeft elk modern huis een watertank onder de grond ingebouwd. Deze vult zich automatisch als er druk op de leiding staat. Vandaar wordt 1x per dag water gepompt naar een tank op dak (zie foto). Vandaaruit lopen leidingen naar de verschillende tappunten in huis.

 

Eén van de vele watertankers

Maar ook dit is niet altijd voldoende, vooral niet in het droge jaargetijde. Dan kan je water kopen bij een bedrijf dat ‘watertankers’ heeft rijden. Zij halen met tankwagens het water rechtstreeks uit de dichtstbijzijnde rivier.

Picknick

Dinsdag kregen we van Grishma een uitnodiging voor de jaarlijkse picknick met de ouderen en gehandicapten uit de kerk. Ze zouden een groot deel van de dag doorbrengen op een mooie plek buiten Pokhara. Het was niet zo moeilijk te vinden dacht Grishma.

Om een uur of elf zijn we met Prem’s auto op pad gegaan. Het eerste gedeelte was over de Pritvi Highway, erg druk verkeer. Daarna zijn we afgeslagen de bergen in. Binnen een paar minuten waren we in een totaal andere wereld.

De weg kronkelde vrij steil omhoog en de uitzichten waren fantastisch. Het was nog grotendeels ongerept Nepalees landschap, de weg was (grotendeels) goed en smal. We hebben genoten van de omgeving. Mooie uitzichten ook op het hooggebergte. En plotseling ook een familie apen voor de wielen (zie foto)!

Na ongeveer een kwartier klimmen hebben we Grishma gebeld om te melden dat we in de buurt waren (dachten we). Na wat aanwijzingen zijn we verder gereden maar helaas, geen picknick en geen ouderen uit Naya Gaun Church. Weer gebeld, nog eens geprobeerd, maar vergeefs.

Het was even zoeken voor we een veilige plek gevonden hadden om te keren met de auto, maar uiteindelijk lukte dat en zijn toen maar weer naar Pokhara teruggegaan.

Achteraf bleek dat we waarschijnlijk een afslag te vroeg van de grote weg waren afgegaan… Maar het was wel een leuke en mooie tocht! Genoten van Gods schepping!

Een gedeelte van de groep, in de rode cirkel onze oude tuinman.

Op de achtergrond de Annapurna

In Pokhara zijn we doorgereden naar de shop van Prem en Prabha en hebben daar gezellig met hen momo’s gegeten.

Prem achter zijn ‘bureautje’ met hun hond Milly

CDP

Vandaag zijn we op bezoek geweest bij CCDP, wat staat voor het Creative Children Development Program. Dit project wordt geleid door Shankar Pantha en zijn vrouw. Ze zijn dit kinderhuis begonnen in de 90-er jaren. Sinds 2014 heeft het ook een officiële status.

In het huis worden 15 kinderen in de leeftijd tot 18 jaar opgevangen en begeleid. Daarnaast zijn er nog een aantal die alleen overdag op het centrum zijn. Buiten het centrum worden nog eens een honderdtal kinderen financieel ondersteund zodat ze naar school kunnen.

Aukje in gesprek met 2 van deze kinderen

Shankar en zijn vrouw zijn daarnaast ook actief in Naya Gaun Church. Twee bevlogen mensen die vanuit hun geloof dit werk doen. Daardoor lopen ze ook tegen problemen aan. De belangrijkste is dat de jaarlijkse vernieuwing van hun registratie vaak erg moeizaam verloopt. Ze kunnen onze steun door gebed en door financiën goed gebruiken.

Het studielokaal waar de kinderen na schooltijd kunnen studeren

Om het gebouw heen is er nog een vrij grote tuin die mede door de kinderen onderhouden wordt. De tuin is vooral bedoeld om in de eigen behoefte aan groente en fruit te kunnen voorzien.

Hier nog een foto van de kinderen die vandaag wegens de Hindoefeesten niet aanwezig waren:

We hebben nog drukke dagen voor de boeg voor we dinsdag a.s. weer naar huis gaan.

Groetjes vanuit een warm maar wel bewolkt Pokhara!