Maandag 30 maart – eind goed al goed?
- Gegevens
- Hits: 645
Zondagmiddag kreeg ik al de eerste signalen, gisteren werd het helemaal duidelijk, onze bagage is terecht! ’s Ochtends kregen Wim en Hetty deze al thuis bezorgd en ’s middags ook wij. Het enige minpuntje is, dat de (nieuwe) koffer van Hetty beschadigd is.
Tijd dus voor een korte terugblik op de afgelopen weken. Daarbij wil ik allereerst alle leden van de groep bedanken voor hun bijdrage en inzet. Je kan van alles organiseren, maar alles staat of valt met de reacties en de medewerking van de individuele leden van de groep. Bedankt Wim, Veerle, Trix, Sigrid, Marja, Karen, Jantina, Hetty, Aukje en; ik heb een geweldige tijd met jullie gehad!
Tijd tenslotte voor een korte opsomming van de (voor mij) hoogtepunten:
De ontmoeting met Prem en Prabha, Tilak en Pawan en Prapti en de bezichtiging van hun nieuwe huis.
De ontmoeting met onze vrienden in Naya Gaun Church
De inzegening van het kerkje in Patichoor
.... en de onverwachte toegift in de vorm van een doopdienst in de rivier
De 65e verjaardag van Aukje
De ontmoeting met Chanman en Daniel van Indreni Ministries
De ontmoeting met Jutta en de andere bekenden in Kaireni
De ontmoeting met Ram Prasad, zijn familie en hun pleegkinderen
Het bezoek aan het alfabetiseringsprogramma en de opvang van vrouwelijke verslaafden (Asal Chimnekee Nepal)
En de ontmoeting met Sita Poudel van NGOC in Kathmandu
Dank bovenal aan onze hemelse Vader, dat we dit allemaal hebben mogen doen. Het is fantastisch om te zien hoe het werk van God door gaat in Nepal!
Schrijf reactie (0 Reacties)Zaterdag 28 maart
- Gegevens
- Hits: 616
Klaar voor vertrek in Tibet Guesthouse
Bijna drie en een halve week zijn we letterlijk door het stof gegaan, alhoewel de laatste dagen wat beter waren. Maar verder hebben we een geweldige tijd gehad, ook als groep.
De koffers op dak van de auto en wij er in!
Vandaag stond onze terugreis op het programma, een dag van 28 uur en 45 minuten (vanwege het tijdsverschil). ’s Ochtends om 5 uur waren we al op en rond een uur of zes vertrokken we naar het vliegveld. Alles begon heel vlot en soepel, we stonden vooraan in de rij om in te checken. Tot de vertrekhal ging het zo heel vlot.
Wachten voor de incheckbalie in Kathmandu
Buiten zag het weer er (weer) goed uit, alleen bleek dat het horizontale zicht niet zo best was. Al vrij snel kregen we te horen, dat de vlucht daarom uitgesteld was, uiteindelijk werd dat ruim 2 uur extra wachten. De aansluitende vlucht vanuit Delhi naar Londen vertrok daarom ook te laat.
Een ding is me op dit traject heel goed bevallen: het vliegtuig (B777) en de zitruimte (zoveel ruimte heb ik in jaren niet gehad). Het eten was wat minder dan de heenweg helaas en ik begrijp ook niet zo goed, waarom midden op de dag de luiken dicht moeten...
Een laatste blik op de Annapurna vanuit het vliegtuig (we zaten aan de goede kant!)
Nadat ik mijn telefoon had aangezet ontving ik eerst een smsje dat Sigrid en Jantina de dag ervoor veilig waren aangekomen.
Al met al kwamen we (dacht ik) nog net op tijd in Londen aan voor de vlucht naar Nederland. Buiten het vliegtuig werden we opgevangen door een grondstewardess, die ons vertelde dat we pas de volgende ochtend konden doorvliegen. Het vliegtuig van de KLM stond weliswaar nog aan de grond (op dat moment hadden we nog 40 min.), maar wilde niet op ons wachten (totaal 8 personen). Bedankt KLM!!! Ik was toch al geen fan van ‘onze’ KLM, maar nu nog minder. Als je al 18 uur onderweg bent, zit je niet op dit soort ‘stunts’ te wachten. Het gevolg was, dat we (zonder onze koffers, want die waren doorgecheckt naar Amsterdam) even laten een half uur in de kou op een bus stonden te wachten om naar een hotel te gaan, sommigen zonder jas. Brrrr....
Via het hotel hadden we uitgevogeld dat we de volgende morgen naar terminal 5 moesten, omdat we op een BA gevlucht geboekt waren. Samen met 2 andere passagiers stonden we om 4.45 in de ochtend (...) weer in de kou op de bus te wachten.
Helaas kregen we in terminal 5 van de BA grondsteward te horen, dat er een fout gemaakt was bij de overboeking en we dus niet met de vlucht van 7.05 mee konden. Daarom zijn we terug gegaan naar terminal 3, naar een grondsteward van Jet Air. Die erkende dat zijn collega de avond ervoor een fout had gemaakt, gelukkig wist hij ons op de eerstvolgende vlucht te boeken (anderhalf uur later). Dat was nog aardig krap, want omdat we naar terminal 5 terug moesten, konden we maar net op tijd ‘boarden’.
Zo kregen we uiteindelijk op zondagochtend (10.30) eindelijk vaste Nederlandse grond onder de voeten. Einde reis? Echt niet, want onze bagage was spoorloos en is op dit moment (op 1 koffertje van Trix na) nog steeds spoorloos.
Buiten stonden Hans Z. en dochter met kinderen te wachten en (hoera!) we (Trix en wij) konden met Hans meerijden.
Vrijdag 27 maart - Kathmandu
- Gegevens
- Hits: 617
De laatste dag in Kathmandu begon stralend. In de ochtend eerst de bekende taferelen: overal mensen die hun deel van de straat aan het vegen zijn en vuilophalers met fietskarretjes, die alles verzamelen.
Het was vandaag een stuk minder stoffig, doordat we gisteren en afgelopen nacht een paar buitjes gehad hebben. We hebben de dag rustig doorgebracht met het doen van de laatste inkopen, de koffers kunnen bijna niet meer dicht...
Wortelen en lenteuitjes
Om half drie vertrokken Karen en Veerle naar het vliegveld, tot twee keer toe zelfs, want toen ze om de hoek verdwenen waren, kwamen ze nog geen minuut later achteruit weer terugrijden. Er stond een grote auto in de smalle straat, die kennelijk alleen nog maar vooruit kon.
Daarna ben ik lekker nog even gaan dwalen door de binnenstad, ik geniet nog steeds van alles wat ik daar zie. Na een kammetje gekocht te hebben voor 10 roepies, heb ik nog een (heel goedkoop) computerboek kunnen kopen voor Photoshop. De foto's worden straks nog mooier!
Verse kokosnoot
Zo zijn we nu nog met z'n zessen en gaan we morgenochtend om 6 uur op stap naar het vliegveld. Morgenavond 22.30 hopen we op Schiphol aan te komen. Het wordt morgen een lange dag. Tot slot nog een paar straattafereeltjes in Kathmandu:
Aardbeienverkoopster
Fietsenwinkel
Zo maar een straatje in het oude centrum.
Lekke band? Hier kan je hem laten repareren!
Nog een fruitverkoopster
Donderdag 26 maart
- Gegevens
- Hits: 639
Vandaag namen we afscheid van Jantina en Sigrid, de groep is onthoofd en het einde van de reis begint nu echt te naderen. Om 9 uur hebben we ze uitgezwaaid, toen ze met de taxi richting vliegveld verdwenen.
Ook vanmorgen bleken een paar mensen nog niet helemaal klachtenvrij te zijn, daarom besloten Aukje, Wim en Trix in het hotel te blijven, terwijl de rest van de groep op bezoek ging bij het Nepal Gospel Outreach Center in Kathmandu. Hieronder een archieffoto van Sita en Resham die samen dit werk leiden.
Resham verblijft op dit moment in Europa, dus ontving Sita ons alleen. Samen met haar zoon kwam ze ons ophalen. Omdat we niet allemaal in de auto pasten, namen Sita en ik een taxi.
NGOC heeft aan de zuidkant van Kathmandu een mooi plekje gevonden voor hun kantoor en trainingsruimten, een plek waar de luchtvervuiling nog niet echt is doorgedrongen. Nadat we een kopje thee hadden gedronken werden we door Sita rondgeleid en konden er vragen beantwoord worden. NGOC heeft inmiddels meer dan 425.000 studenten gehad! Het is fantastisch om te zien hoeveel mensen er hierdoor al met het evangelie bereikt zijn.
Na een lekkere hap rijst werden we naar Patan gebracht, waar we in de bookshop van GFA nog wat wilden kopen, maar helaas bleek die verplaatst te zijn en niet zo makkelijk te vinden.
Wim bleek 's avonds aardig opgeknapt te zijn van zijn dagje rust en dat was te merken. Wel was Veerle aan het eind van de middag spoorloos, maar die kwam even later weer 'boven water'. Ze was even een cadeautje voor een familielid wezen kopen en dat had wat meer tijd in beslag genomen dan gepland.
Zo is de op een na laatste dag vrij geruisloos verlopen, in een chaotische stad, waar de autos en motoren nog meer lijken te toeteren dan ooit. Hieronder nog een plaatje van Thamel.
Schrijf reactie (0 Reacties)Woensdag 25 maart
- Gegevens
- Hits: 612
Gisteren (dinsdag) was eindelijk een vrije dag voor de groep. Voorzover de lichamelijke conditie dat toeliet, hebben alle groepsleden daar ook druk gebruik van gemaakt.
Het was ook een vervelende dag voor Aukje en Trix, allebei voelden ze zich niet lekker en Aukje heeft zelfs de hele dag op bed gelegen. Om die reden ben ik 's middags alleen naar Prem en Prabha gegaan, waar we voor de lunch uitgenodigd waren. Op de terugweg is Prem bij me achterop meegereden om de motor, die ik van hem te leen had, weer mee terug te nemen. Dat was een leuk ritje, want kennelijk was Prem het helemaal niet gewend om achterop te zitten. Hij had zijn handen op mijn schouders gelegd en bij elke stuurcorrectie, stuurde hij mee op mijn schouder...
In de ochtend had ik ook nog Grishma op bezoek gehad. Hij had een CD-rom met veel foto's over het werk van LEAD Nepal meegenomen. Hele mooie foto's staan er bij.
En vandaag dus terug naar Kathmandu, met de bus (Swiss Travel). Aukje was gelukkig wat beter dan de dag er voor, maar helaas ging het onderweg weer helemaal mis. Na de eerste stop ging het niet meer, ze was heel misselijk en ziek. Tot er iemand uit de groep zei: Ik heb zuigtabletten tegen misselijkheid. Aukje nam er 2 en laten ze nou werken! Wat een opluchting!
Vrachtwagen met buffels
Onderweg waren er weer de gebruikelijke taferelen en naarmate we dichterbij Kathmandu kwamen werd het steeds drukker en viezer.
Laatste maaltijd samen, morgen vertrekken Jantina en Sigrid
Maar gelukkig zijn we weer heelhuids aangekomen en zijn we terug in het Tibet Guesthouse in Kathmandu.
Schrijf reactie (0 Reacties)