Ik heb lang niet van me laten horen, maar er is wel het een en ander gebeurd.

Vandaag eerst een update over Nepal.

We hebben dit jaar een actie gehouden voor een huisje voor Prem en Prabha en dat is gelukt. Er is voldoende binnengekomen en het huisje is inmiddels gebouwd en ze wonen er al in!

We hebben ook een actie gehouden voor een kerkje in Patichaur in Nepal. Die actie is inmiddels succesvol afgesloten en zodra het kerkje gebouwd is zal ik dat laten weten.

Over 12 dagen hoop ik 65 te worden, maar daarover later meer.

Hier een paar foto's van het huisje van Prem en Prabha:

De entree

De (eet)keuken

Woonkamer

 

Schrijf reactie (0 Reacties)

Aukje op de Servaasbrug in Maastricht

Op de kerstmarkt is weinig van het echte kerstfeest terug te vinden. Buddha, heksen, kabouters en allerlei prullaria, maar toch ook nog deze kerststal.

We hebben enerverende dagen achter de rug.
Inmiddels zitten we in Zuid Limburg, in alle rust en stilte. Buiten is het wit en het sneeuwt nog, we hebben net ontbeten.

De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van het neerleggen van onze taak als voorganger van de VEG De Bilt. Soms intensief en soms ook emotioneel. Afgelopen zondag hebben we onze taak officieel neergelegd en overgedragen aan de twee oudstenechtparen. Het was een bijzondere dienst, met na afloop nog een gezamenlijke lunch met allerlei activiteiten. Allemaal heel erg bedankt voor jullie warme reacties! God is goed!

Ook twee van onze dochters waren bij dit alles aanwezig met hun gezin. Na afloop zijn we samen naar ons huis gegaan, om daar mijn 65e verjaardag te vieren. Het was heel gezellig en Aukje heeft alle drukte goed doorstaan, al waren we beiden na afloop wel total loss…

Maandagochtend zijn we vertrokken om er even ene paar dagen helemaal uit te zijn. We zitten nu in een motel bij vliegveld Maastricht. Het weer zit tot nu toe niet mee, maar we genieten er toch van. Straks gaan we nog even Maastricht in en morgen gaan we door richting Düsseldorf, kerstmarkten bezoeken en genieten van de sfeer.

Schrijf reactie (0 Reacties)

Al sinds 2003 zijn we jaarlijks om deze tijd op bezoek in Nepal, dit jaar echter niet. De voornaamste reden daarvan is, dat ik afgelopen dinsdag 65 ben geworden.

Een van de reacties die ik kreeg op dit feit was: Hoe voelt dat nu? In eerste instantie dacht ik, waar heb je het over, ik ben gewoon weer jarig. Maar toen ik er wat langer over na dacht, realiseerde ik me, dat ik vanaf nu niet meer hoef te werken en toch een inkomen houd! En dat is toch wel heel apart...

Een van de dingen die ik van mijn vrouw Aukje kreeg, was een kinderstrippenkaart voor de bus! Want vanaf nu mag ik als een kind bussen! En het werkt ook nog.

Vanwege mijn 65e verjaardag leg ik zondag 30 november ook mijn taak neer als voorganger van de V.E.G. De Bilt. Dat is de voornaamste reden, waarom we op dit moment niet in Nepal zitten. Maar wat in het vat zit verzuurt niet, in maart volgend jaar gaan we alsnog met een groep van 7 andere mensen. Ook in het voorjaar is Nepal heel mooi en om die tijd is het ook al weer aardig warm en bloeien de rododendrons, een prachtig gezicht.

Zo ben ik aan een nieuwe fase in mijn leven begonnen, samen met Aukje. Het is een zegen dat we elkaar nog hebben en dat we zo samen ook nog een mooie tijd mogen hebben. Samen ook met onze kinderen en kleinkinderen!

Hier een recente foto van ons beiden:

Schrijf reactie (0 Reacties)