Weblog Jan & Aukje - Donderdag 1 november

Hoe een banaan er niet uit kan zien en toch heerlijk is en over een weerzien in Love Kush

ZON

Slechte weerberichten uit Nederland, maar hier is het in jaren niet zo'n mooi weer geweest eind oktober. Overdag volop zon, ca 27 graden en weinig wind. Het maakt dat de ritjes op de motor overdag rustig in T-shirt gereden kunnen worden.

In de loop van de morgen hebben we een heerlijk ritje op de motor naar Hyanja gemaakt. Voor we weg konden echter stond plotseling Ram Prasad met zijn dochter voor ons neus. Hij vroeg me of ik wilde bidden voor hun financiele situatie, vooral ook met betrekking tot de studie van hun zoon.

Voorafgaand daaraan waren we door Ram Prasad Sharma (die zich liever Lazarus laat noemen) uitgenodigd voor een dal bhat. Hij en zijn vrouw Maya hadden een heerlijke maaltijd voor ons bereid, waar we van gesmuld hebben. Speciaal voor ons had hij een verse vis bij het meer gekocht. Lieve en gastvrije mensen zijn het. Lazarus is ook full-time oudste in Naya Gaun Church.

Voor we echter aan tafel gingen kwamen eerst hun pleegkinderen ons gedag zeggen. Dat dit allemaal even vlug ging bewijst het feit dat Assis (de middelste) al zijn schoenen uit had gedaan (in Nepal trek je altijd voor je naar binnen gaat je schoenen uit) en dus met blote voeten in het midden staat. Lazarus en Maya hebben 5 kinderen uit probleemgezinnen en/of weeskind bij hen in huis opgenomen.

Eten deden we met z'n drieen. Lazarus, Aukje en ik, Maya stond in de keuken en hun oudste dochter bediende ons. We kregen de tijd niet om ons bord leeg te maken...

Na het eten kwamen de leden van de huiskring binnendruppelen, uiteindelijk waren we in totaal met 17 personen, inclusief 5 kinderen. Ik heb daar een korte meditatie mogen geven over Johannes 20. We hadden een fijne tijd met elkaar.

Woensdag

De volgende morgen waren we er voor het eerst op tijd uit. Het was weer mooi helder weer. We hebben er een luie dag van gemaakt en genoten van de warmte en de rust.

SCHILDERIJ

Pradip heeft een gedeelte van zijn benedenverdieping verhuurd aan een jonge christelijke kunstschilder. Hierboven een foto van de buitenkant en hieronder de trotse manager.

Hij is jarenlang tanka schilder in Bhaktapur geweest. Tanka's zijn boedhistische schilderingen waarbij de wereld meestal in een cirkel afgebeeld wordt. In die tijd geloofde hij nergens in en moest er ook niets van hebben.

Tanka heeft veel meegemaakt in zijn leven. Na een moeilijke periode in zijn leven is hij (met zijn vrouw) christen geworden en verhuisd naar Pokhara. Na een aantal moeilijke jaren kwam hij een christelijke tanka schildering tegen. Hij was zelf al gestopt met de boedhistische versie. Dit sprak hem zo aan, dat hij het schilderen weer heeft opgepakt.

Hij maakt nu prachtige schilderingen in de vorm van een cirkel, als symbool voor de wereld. Binnen de cirkel begint hij rechts boven met de geboorte van Jezus en daarna rechtsom de de hele geschiedenis van Jezus tot aan de hemelvaart. In het midden het kruis van Christus. Ze worden geschilderd op speciaal geprepareerd katoendoek.

Per schilderij (aquarel) is hij ongeveer 8 tot 10 werkdagen bezig. Hij maakt ze in 3 afmetingen, maar op bestelling ook in andere afmetingen en kleuren. De standaardafmetingen en prijzen zijn ca 30x40 (E 25), 40x50 (E 50) en 50x60 (E 75). Ook gebruikt hij diverse basiskleuren, zoals hieronder blauw en oranje.

DE BANAAN.

Zou jij thuis deze bananen nog opeten? Door chiqita zouden ze in ieder geval allaaaaang afgekeurd zijn. Ze zijn meer zwart dan geel en bovendien: een banaan hoort toch krom te zijn, deze zijn vrijwel recht? Ze zien er echt niet uit en in Nederland zouden ze snel in de groene container verdwijnen.

Jullie weten echter niet hoe lekker deze bananen zijn. Van buiten niet om aan te zien, maar van binnen super lekker, zonder enig vlekje. Je kan het je bijna niet voor stellen, maar het is echt waar. Lekkerder dan je in Nederland waar ook kan krijgen!

Is het met mensen soms ook niet zo.... Soms al afgekeurd alleen omdat ze er anders uitzien, terwijl je nog geen idee hebt hoe ze er van binnen uitzien!

Donderdag

Dit verveeld mij nooit, alweer een heerlijke warme dag.

LINAA
Vandaag stond een bezoek aan Linaa op het programma, hieronder samen op de foto met haar zoon Salom en Aukje. Linaa heeft in het verleden voor vrienden van ons gewerkt, die ook een paar jaar in Nepal gewoond en gewerkt hebben. Zij hadden ons gevraagd om haar te helpen met haar computer, zodat communiceren wat makkelijker zou worden.

Aukje geeft 'Facebookles'

In het Guesthouse is draadloos internet, alleen het signaal is vrij zwak door de plaats die voor de router gekozen is. Samen met Pradip hebben we gewerkt aan een beter signaal. De eerste resultaten zijn bemoedigend. Morgen hopen we dit af te maken.

Op de terugweg hebben we een lunch genuttigd in restaurant Love Kush, jarenlang onze favoriete plek om te eten. We hebben altijd een bijzondere band met de eigenaar en zijn vrouw gehad. Er werd bij binnenkomst tot mijn verbazing gelijk gehugd door een van de zoons van de eigenaar die me gelijk herkende, we waren er 2 jaar niet geweest... Er was veel veranderd in het restaurant, mede omdat een stuk aan de voorkant moest worden prijsgegeven ten faveure van de verbreding van het trottoir.

Terwijl ze zaten te eten kwam de vrouw van de eigenaar langs. De tamtam had zijn werk snel gedaan. Ze kwam bij ons zitten en we hebben de gebruikelijke Nepalese beleefdheden uitgewisseld. Het bleek dat haar man voor werk naar Damauli was en pas later die dag zou terugkeren.

Toen ik om de rekening vroeg werd er even tussen moeder en zoon gesmoesd, het resultaat was dat we niet mochten betalen. Het eten was overigens prima en volgende week gaan we zeker nog een keer terug om de banden weer wat aan te halen.

Na in de loop van de middag nog wat boodschappen 'down town' gemaakt te hebben, zijn we naar het huis van pastor Grishma gereden. We waren vandaag voor het diner uitgenodigd dat opnieuw (uiteraard) uit dal bhat bestond. We hebben weer heerlijk gegeten, speciaal voor ons was het niet te 'piro' (heet) gemaakt en dat had natuurlijk ook weer niet gehoeven. Maar hoe dan ook, het was een heerlijke maaltijd, afgesloten met een lekkere beker Nepalese thee.

Nog belangrijker waren de gesprekken die we gehad hebben over de gemeente, de kerken in Pokhara en vooral natuurlijk ook LEAD Nepal. Een van de zaken die naar voren kwam was de nood van voorgangers in kleine gemeentes in dorpjes, die eigenlijk geen geld hebben om hun kinderen naar school te laten gaan. Later zal hij daar nog op terugkomen. De laatste foto van dit verslag is een archieffoto van vorig jaar van een van de trainingen voor kerkleiders die door LEAD Nepal is verzorgd.

De tijd in Nepal

Donderdag 1 november

Donderdag 1 november

Dinsdag

Woensdag

Donderdag

Mijn gegevens