Vrijdag 6 maart - Kathmandu-Pokhara

Gegevens: Hits: 603

Weg uit het stof en de smog van Kathmandu, gelukkig. Het is om deze tijd van het jaar wel heel erg.
Vroeg in de morgen, om half zeven, waren we al op weg naar Kanthipat, naar de bus van Swiss Travel. Van buiten zien ze er misschien niet zo fraai uit, maar voor zo'n rit bieden ze voldoende comfort en bovendien hebben ze heel goede chauffeurs en zijn ze niet duur.

De reis was buitengewoon voorspoedig, mogelijk dat door de stakingen in de Terai er ook minder verkeer was.

Aukje, Trix en Marja reisden met het vliegtuig en vertrokken pas om een uur of een in de middag, ze hebben meer bergen gezien dan wij (wij helemaal niets).

Het weerzien met veel bekenden en vrienden was hartelijk. In Pokhara zelf is nog weinig veranderd, behalve dat er meer geen dan wel elektriciteit is. Maar de meesten zijn hier al aan gewend.

Mijn gegevens

Ik (Jan) ben 80 jaar en ruim 56 jaar getrouwd met Aukje. Samen hebben we 4 kinderen, 1 zoon en 3 dochters en 12 kleinkinderen (8 kleinzoons en 4 kleindochters en 3 achterkleinkinderen).

Sinds 1983 is Jezus de belangrijkste persoon in mijn leven. Sindsdien zijn we actief in onze kerk en hebben we ook 4 jaar in de zending in Nepal gewerkt. Nepal is daardoor ook een beetje ons 2e vaderland geworden, we proberen elk jaar naar Nepal te gaan voor een bezoek van ca 3 weken.

De plaatjes bovenaan hebben de volgende achtergrond:

De eerste is van het hospitaal kerkschip de Hoop. Mijn opa is bijna 25 jaar kapitein op deze zeilschoener geweest.

De tweede is van s.s. Amerskerk. Op dit schip heb ik in 1966 mijn eerste reis als 4e stuurman gemaakt.

De derde is van een ondiepwater-mijnenveger, in mijn Marinetijd ben ik hierop 2 jaar oudste officier geweest.

De vierde is het kruis waaraan Jezus gestorven is voor onze (en dus ook mijn) fouten.

De vijfde is het logo van de stichting Hope for Nepal, met deze stichting ondersteunen we kerken en projecten in Nepal. In Nepal ligt nog steeds een stukje van ons hart!