Woensdag 25 maart

Gegevens: Hits: 614

Gisteren (dinsdag) was eindelijk een vrije dag voor de groep. Voorzover de lichamelijke conditie dat toeliet, hebben alle groepsleden daar ook druk gebruik van gemaakt.
Het was ook een vervelende dag voor Aukje en Trix, allebei voelden ze zich niet lekker en Aukje heeft zelfs de hele dag op bed gelegen. Om die reden ben ik 's middags alleen naar Prem en Prabha gegaan, waar we voor de lunch uitgenodigd waren. Op de terugweg is Prem bij me achterop meegereden om de motor, die ik van hem te leen had, weer mee terug te nemen. Dat was een leuk ritje, want kennelijk was Prem het helemaal niet gewend om achterop te zitten. Hij had zijn handen op mijn schouders gelegd en bij elke stuurcorrectie, stuurde hij mee op mijn schouder...

In de ochtend had ik ook nog Grishma op bezoek gehad. Hij had een CD-rom met veel foto's over het werk van LEAD Nepal meegenomen. Hele mooie foto's staan er bij.

En vandaag dus terug naar Kathmandu, met de bus (Swiss Travel). Aukje was gelukkig wat beter dan de dag er voor, maar helaas ging het onderweg weer helemaal mis. Na de eerste stop ging het niet meer, ze was heel misselijk en ziek. Tot er iemand uit de groep zei: Ik heb zuigtabletten tegen misselijkheid. Aukje nam er 2 en laten ze nou werken! Wat een opluchting!

Vrachtwagen met buffels

Onderweg waren er weer de gebruikelijke taferelen en naarmate we dichterbij Kathmandu kwamen werd het steeds drukker en viezer.

Laatste maaltijd samen, morgen vertrekken Jantina en Sigrid

Maar gelukkig zijn we weer heelhuids aangekomen en zijn we terug in het Tibet Guesthouse in Kathmandu.

Mijn gegevens

Ik (Jan) ben 80 jaar en ruim 56 jaar getrouwd met Aukje. Samen hebben we 4 kinderen, 1 zoon en 3 dochters en 12 kleinkinderen (8 kleinzoons en 4 kleindochters en 3 achterkleinkinderen).

Sinds 1983 is Jezus de belangrijkste persoon in mijn leven. Sindsdien zijn we actief in onze kerk en hebben we ook 4 jaar in de zending in Nepal gewerkt. Nepal is daardoor ook een beetje ons 2e vaderland geworden, we proberen elk jaar naar Nepal te gaan voor een bezoek van ca 3 weken.

De plaatjes bovenaan hebben de volgende achtergrond:

De eerste is van het hospitaal kerkschip de Hoop. Mijn opa is bijna 25 jaar kapitein op deze zeilschoener geweest.

De tweede is van s.s. Amerskerk. Op dit schip heb ik in 1966 mijn eerste reis als 4e stuurman gemaakt.

De derde is van een ondiepwater-mijnenveger, in mijn Marinetijd ben ik hierop 2 jaar oudste officier geweest.

De vierde is het kruis waaraan Jezus gestorven is voor onze (en dus ook mijn) fouten.

De vijfde is het logo van de stichting Hope for Nepal, met deze stichting ondersteunen we kerken en projecten in Nepal. In Nepal ligt nog steeds een stukje van ons hart!