Zaterdag 28 november – Pokhara (1)

Prem voor zijn nieuwe shop

Van sommige zaken hier kan je heel triest worden en van andere zaken juist weer blij. Gevoelens zijn weliswaar niet het allerbelangrijkste in ons leven, maar wel belangrijk. Een groot deel van ons leven wordt door gevoel bepaald.

Zo is het erg om te zien, dat er nog steeds heel veel schrijnende armoede is in Nepal.
Het is erg om te zien hoe sommigen een zwerversbestaan leven, dat alleen maar ‘opgevrolijkt’ wordt door drugs en alcohol, zelfs jongens vanaf een jaar of tien!
Het is erg om te zien, dat invalide mensen gebruikt worden om te bedelen.
Het is erg om te zien, dat tegelijkertijd prachtige nieuwe 4-weel drives rondrijden.
Het is erg om te horen, dat de politieke partijen in Nepal nog steeds niet voor hun kiezers, maar voor hun eigen aanzien gaan.

Maar het is prachtig om te zien, dat velen inmiddels hun troost gevonden hebben bij Jezus.
Het is prachtig om te zien, dat onze broeders en zusters hier heel actief omkijken naar hun medemens, zowel wat het geestelijke als het fysieke betreft.
Het is prachtig om te zien hoe zo mensen uit de goot vandaan komen en een heel nieuw leven krijgen.
Nepal blijft een fantastisch land met fantastische mensen en grote tegenstellingen.

Afgelopen woensdag hebben we een heel voorspoedige reis naar Pokhara gehad. We vertrokken keurig op tijd en kwamen ook keurig op tijd in Pokhara aan. Het was een prettige reis, ook doordat de zon het ’s middags af en toe liet afweten waardoor het in de bus niet te warm werd. Voor Ad was het ook de eerste kennismaking met Nepal buiten Kathmandu. ’s Avonds natuurlijk allereerst gegeten in Lov Kush.

Donderdag hebben Aukje, Ad en Paula een bezoek aan Naya Gaun (waar we gewoond hebben) en Green Pastures Hospital gebracht. Ik zelf ben op zoek gegaan naar de nieuwe zaak van Prem, hij heeft een zaak voor 2e hands motoren geopend! Het is pas 2 maanden geopend, maar het loopt al goed. Het is mooi om te zien dat hij samen met Prabha veel van de dingen die we ze geleerd hebben, in praktijk brengt.

Vrijdag zouden we het rustig aan doen. Dus hebben Ad, Paula en ik de z.g. hangbruggentocht gemaakt. De tocht begint bij een heel lange en vrij hoge hangbrug aan de noordkant van Pokhara en voert door velden en een klein dorpje. Voor mezelf is het steeds weer zaak zo snel mogelijk naar de overkant van de hangbrug te komen, Ad en Paula deden het rustiger aan. Al met al een leuke wandeltocht van ongeveer 2 uur.

Vandaag was ons eerste kerkbezoek. Ik zelf ben op de motor gegaan en de rest met Prem als chauffeur in een taxi. De rit duurde ruim een uur over een hier en daar heel slechte weg.

Het was een bijzondere ochtend en het was ook hartverwarmend. De kleine gemeente groeit en zit boordevol plannen voor de toekomst. Ad heeft gesproken vanochtend (zie foto), maar niet eerder dan dat eerst een huwelijk ingezegend was. Al met al duurde de dienst daardoor van 10 tot 13 uur! We hebben het allemaal als een zegenrijke ochtend ervaren.

De komende vijf dagen zullen jullie niets van ons horen, want we (Ad en ik) gaan 5 dagen op pad met een Nepalese evangelisatie organisatie om wat kerkjes in het binnenland te bezoeken (Pyuthan district).

De buurman wordt gewassen...