Zondag 6 november 2011
- Gegevens
- Hits: 674
Zondag 6 november 2011
Vrijdag
Het weer blijft 'tegenspartelen'. Ook de afgelopen nacht heeft het weer flink geregend, maar tot nu toe is het overdag gelukkig droog met af en toe een zonnetje en een temperatuur van ca 24 graden. Vanochtend (vrijdag) was dit ons uitzicht met laaghangende wolken boven de bergen.
Ben, Jodi, Trix en Anneke hebben nog een keer de 'hangbruggentocht' gemaakt, maar dan in de omgekeerde richting. Wij (Jan en Aukje) hadden een verjaardagsbezoek af te leggen. Prapti vierde haar verjaardag, 15 jaar is de jonge blom geworden.
Nadat ze het kaarsje op de cake had uitgeblazen, sneed ze een stuk af waarvan we allemaal een hap moesten nemen. Het was goed om er bij te zijn, temeer omdat Prabha's moeder afgelopen jaar overleden is en er van Prems kant helemaal geen grootouders zijn.
's Avonds waren we uitgenodigd door het bestuur van LEAD Nepal, 4 toegewijde christenen uit Pokhara, die zich ten doel gesteld hebben om in hun vrije tijd, in samenwerking met de kerken in Pokhara, trainingen voor jonge kerkleiders te organiseren. Deze trainingen duren als regel 2 of 3 dagen en worden zoveel mogelijk op lokatie gegeven.
Het werd een zeer geanimeerde bijeenkomst, hier een foto van de mannen (v.l.n.r. David, Grishma, ikzelf, Pradip en Raju).
's Avonds begon het opnieuw te regenen...
Zaterdag
Zaterdag had ik een spreekbeurt in de kerk van Kaireni, de plaats ook waar Jutta Weber woont. Anneke en Ben zijn met me mee geweest naar Kaireni. Omdat er ruimte genoeg in de auto was, besloot ik om maar niet op de motor te gaan. Dit bleek achteraf een heel goede beslissing te zijn, want in de loop van de dag ging het regenen! Hieronder een foto van de ingang van de kerk.
Het was een fijne dienst, ondanks dat de voordienst (voor ons gevoel, en zittend op een erg harde bank) wel wat lang duurde. Belangrijk voor mij was dat de boodschap goed zou overkomen en dat deed het. Bovendien is het goed om als christenen bij elkaar te zijn, ook al begrepen we niet veel van wat er allemaal in de voordienst gezegd werd. De groei van de kerk gaat hier zowel kwalitatief als kwantitatief door.
Na afloop heb ik nog met een paar broeders een kort gesprek gehad, voor zover dat ging met mijn gebrekkige kennis van het Nepalees. Daarna werden we door Jutta uitgenodigd voor een kop koffie en een boterham. Het eerste stukje naar haar farm konden we meerijden met als chauffeur een jongen van 11... Hij deed het overigens keurig!
Ongeveer een jaar geleden is een weg aangelegd naar de farm van Jutta, zodat die vanaf toen ook met de auto bereikbaar is, of beter gezegd was. De afgelopen moesson heeft zo huisgehouden, dat er absoluut geen auto meer overheen kon! (zie onder)
We werden gastvrij door Jutta ontvangen en onthaald. Ze blijft een bijzondere vrouw. Ze is inmiddels 75 en volop in de running, alhoewel ze de laatste paar maanden te kampen heeft met heup en knie problemen, waardoor ze wat moeilijk loopt.
Ze heeft Ben en Anneke nog eens verteld hoe dit werk ruim 30 jaar geleden op een wonderlijke manier ontstaan is en hoe ze (boven alle verwachtingen) ook de Nepalese nationaliteit heeft ontvangen.
Ze vertelde ook dat ze 3 jaar geleden voor het laatst bij haar familie in Duitsland op bezoek is geweest en dat dit waarschijnlijk haar laatste bezoek aan haar vaderland geweest is.
Tijdens het bezoek begon het te regenen en te regenen en te regenen, met bakken! Toen het na ongeveer een uur minder werd, zijn we teruggelopen naar de auto, voorzichtig om alle plassen heen manoeuvrerend. Daar wachtte ons een 'verrassing'. In een poging om de auto te draaien was het voorwiel in een gat terechtgekomen en bungelde het als het ware in de lucht. Kortom de auto zat vast, terwijl het weer begon te regenen. Met veel moeite slaagde Prem er uiteindelijk in om de auto vrij te krijgen en konden we de terugreis naar Pokhara aanvangen, waar we om 4 uur weer terug waren. Moe maar blij met de ontmoetingen!
Zondag
De volgende dag (zondag) ben ik eerst naar het ACAP office gereden, om te kijken welke papieren, pasfoto's etc. ik nodig had om een trekking permit aan te vragen voor Ben en mij. Nergens in het kantoor was enige informatie voorhanden hierover, of wel je moet maar gewoon in de rij gaan staan en zien wat er van komt. Ik had daar niet veel trek in en langs een andere weg kwam ik er achter dat de permit en de extra belasting die er sinds kort op geheven wordt samen ca. 35 euro (omgerekend) p.p. bedragen. Na overleg met Ben hebben we daarom besloten om een trekking te maken in een gebied waar deze permit niet nodig is.
's Middags zijn we met z'n allen (op Anneke na, die nog erg moe was van de reis naar Kaireni) naar de Fewa Power Plant gegaan. Het is een plek waar het hoogteverschil in een rivier benut wordt om elektriciteit op te wekken. Hieronder een foto van de weg er naar toe. Vanaf de plek hadden we een mooi uitzicht de vallei in.
Nepal is niet alleen bekend vanwege de Himalaya en de Ghurka soldaten. In Nepal is een grote diversiteit aan vlinders te vinden. Boven bij de Power Plant kwamen we deze 2 fraaie exemplaren tegen. Schitterende beestjes, die er in het echt nog mooier uitzien dan op de foto! Het is echt genieten als je zoveel fraais tegenkomt.
Op de terugweg kwamen we nog deze jonge pindaverkoper tegen. Inmiddels ziet het weer er weer dreigend uit en zijn de eerste spetters al gevallen. Na een flinke bui is het in de avond toch weer droog geworden. Gelukkig blijft ondanks dit alles de temperatuur zeer aangenaam.
Pindaverkoper
PS Afgezien van vermoeidheid gaat het met onze gezondheid goed! PtL!
Reacties:
- Anoniem zei
-
Tja... wat de regen betreft: had je maar in Nederland moeten blijven. We hebben net een paar zeer warme dagen gehad (boven de 20.
Maar wat mensen en natuur betreft: gewoon blijven genieten!
Groetjes, Masrianne
- Marianne in Indonesië zei
-
Hallo Jan,
Geweldig al die uitgebreide blogs van jullie. Op deze manier kunnen we het ook meebeleven.
Hartelijke groeten vanuit Zeist,
Arie en Marianne
Hebben jullie de afgelopen nacht beter geslapen, zonder storingen?
Overigens is het weer hier beter dan bij jullie!