Maandag 29 oktober 2012
- Gegevens
- Hits: 611
Zaterdagmiddag
Hoe Aukje een foutje maakte en er genoten werd van het uitzicht.
Tegen de avond waren we bij Prem en Prabha uitgenodigd. Het gaat goed met ze en ook met de kinderen. Prapti is zelfs sinds 4 maanden met een rechtenstudie bezig, een goede zaak!
We hebben uitvoerig bijgekletst en eerlijk is eerlijk: Prabha maakt nog steeds de lekkerste dal bhat van het oostelijk halfrond (en misschien ook wel van de rest van de wereld)! (Dal bhat is HET Nepalese gerecht, rijst met linzen, groenten en soms wat vlees).
De terugreis samen op de motor was een survivaltocht. De gaten in de weg e.d. zijn tot daar aan toe, maar ik ben zeker 4 tegenliggers tegengekomen die hun licht zo hoog hadden staan, dat ik ca 5 seconden helemaal niets meer zag. Dat lijkt een korte tijd, maar niet als je op een motor rijdt op een slechte weg.
Bij het ontbijt zagen we deze 'verrassing' zitten, ook al was Feyenoord wel verkeerd gespeld!
's Middags zijn we even naar Mahendrapul geweest (centrum Pokhara). Even de sfeer weer opsnuiven. Ook hier worden de gebouwen steeds hoger.
Aan Lakeside 's middags kwamen we deze twee tegenstellingen tegen. Eerst een drietal zeer modern uitgedoste tieners in voor Nepalese begrippen heel gewaagde kleding (blote benen). Vlak daarna een drietal heel traditioneel geklede tieners... Op dezelfde plek. Ook Nepal verandert op dit gebied.
Terwijl aan een lekker bordje 'fried momo's' zaten, kwam dit knaapje bij ons bedelen. Ik heb hem maar mijn laatste momo gegeven en de overgebleven saus. Hij heeft er van gesmuld.
Trek in een suikerspin. Even wachten, ik moet eerst nog een sms'je versturen... Ook hier!
Ja, en toen maakte Aukje een klein foutje. Deze hindoe heilige kwam bij ons bedelen om geld. Bij kinderen zeggen we dan vaak, als je mij ook geld geeft! Zo ook tegen deze man. Hij was zeer ad rem want voor Aukje het wist had ze een bundeltje (vieze) roepies in haar handen! Het heeft moeite gekost om het weer aan hem terug te geven...
's Avonds hebben we bij Sweet Memories gegeten, voor degenen die al eens met ons zijn meegeweest: dit is de oudste dochter van de eigenaar, inmiddels een hele jongedame!
Maandag
De dag begon heel erg mooi en is ook zo gebleven. helder zicht, de bergen waren prachtig te zien, en lekker warm. In mijn t-shirt op de motor. Maar eerst een paar plaatjes van ons guesthouse.
Samen zijn we eerst op de motor naar de stupa gereden aan de overkant van het meer. Zoals je op de foto's hierna kan zien, heb je daar een fantastisch uitzicht op toppen tot ca 8000 meter hoogte.
De weg erheen, steil omhoog, was grotendeels geasfalteerd. Toch waren er meer slechte plekken dan vorige jaar waar helemaal geen asfalt meer was. Alleen maar zand en stenen. Dat is nog niet zo erg als de weg niet zo steil omhoog ging en als je niet regelmatig bochten van 180 graden moest maken. Maar het ging toch allemaal goed, ik ben inmiddels wel wat gewend. Geniet mee van de foto's hieronder!
De hele Annapurna range. Op de voorgrond het Fewameer.
Machapuchhre (Fishtail)
We moesten en zouden met deze twee dames op de foto.
Als we rijden hebben we natuurlijk wel keurig een helm op, al is die van Aukje twee maten te groot... We konden geen kleinere vinden.
's Middags hebben we een bezoek gebracht aan ACN (Asal Chimekee Nepal). Deze organisatie is de gezamenlijke diakonale tak van de kerken in Pokhara. Op de website van Hope for Nepal is daar meer info over te vinden (www.h4n.nl).
Namens 'Hope for Nepal' hebben een donatie mogen overhandigen. De organisatie had net zijn 10-jarig jubileum gevierd en waren hun strategie aan het veranderen. Er wordt hard gewerkt aan het meer erbij betrekken van de (niet-christelijke) lokale gemeenschap. Samen met hen worden programma's opgesteld om mensen te helpen. Tegelijk worden er mensen uit de gemeenschap opgeleid, zodat als ACN stopt zij verder kunnen gaan met het werk. In de persoon van Raju Adhikari heeft ACN een zeer gedreven en bekwame directeur! Prachtig om te zien wat ze allemaal met weinig middelen en veel vrijwilligers kunnen doen!
In deze vleugel van het oude hoofdkantoor van INF hebben zijn hun kantoren.
Op de terugweg naar Lakeside hebben we nog een glas thee bij Prem in zijn zaak gedronken.
Zo net hebben we de dag afgesloten met een heerlijke maaltijd met gegrilde vis bij het Peace Plaza restaurant.
We genieten van alles!
Oja Michael, Pawan en Prapti vonden het cadeau erg leuk!
Reacties:
- rené en martha zei
-
Oh dat was genieten wat een prachtige, heimweh, foto's! Jan je hebt aan Lakeside vast een hele goede kapper want je ziet er jaren jonger uit nu! Doe voorzichtig met motor en Aukje! Liefs van ons xxx
- Veerle zei
-
Fijn om jullie reis via de blog mee te mogen volgen. Ik wens jullie een goede tijd toe in Nepal. Geniet ervan! Veel groeten van Veerle
- Anoniem zei
-
Het is goed om zo mee te mogen en kunnen leven. Op deze manier grenst Nepal gewoon aan mijn achtertuin.
Merken jullie er iets van dat Nepal zich voorbereid op de ergste overstromingen/aardverschuivingen sinds jaren? Of wordt daarover in de kerken/organisaties niet gesproken?
Groetjes, Marianne
a. Welke Marianne ben je, ik ken er minstens 3...
b. Het verhaal over overstromingen en aardverschuivingen is nieuw voor mij. Overstromingen komen zowiezo niet veel voor in Nepal. Waar heb je dit bericht vandaan???