- Gegevens
- Hits: 613
Zaterdag 3 november
Hoe Aukje een verjongingskuur onderging, Prapti haar verjaardag vierde en de plaats van vrede niet erg vredevol was.
Vrijdag
Het leek vandaag wel vakantie. De dag begon een beetje anders dan de voorgaande dagen, er was wat bewolking. Niet veel, maar toch... Desondanks liep de temperatuur overdag nog op tot een comfortabele 25 graden.
Vandaag wat gewone alledaagse beelden rondom het guesthouse en langs de straat. Ik vind het heerlijk om vroeg (nou ja vroeg, 9 uur...) in de morgen bij de straat te zitten en gewoon te kijken hoe het leven zich daar afspeelt. Er is veel te zien, zelfs hier bijna midden in het toeristengebied.
Achter ons guesthouse staan naast een sportschool ook een aantal Nepalese huisjes, in sommige ervan wonen vissers die al heel vroeg in de morgen het meer op gaan om vis te vangen.
De foto hierboven is vanuit onze kamer genomen. Het zijn een meisje en haar kleine broertje. Zij is bezig met haar schoolwerk, terwijl de kleine zich vermaakt met een stukje touw en wat steentjes. Zomaar ergens op hun erf, met een waterton als schrijftafel.
Tijdens het ontbijt zie je ook van alles voorbijkomen. Hier een hindoeheilige die op weg is om zijn kostje van deze dag bij elkaar te bedelen. Ze gaan natuurlijk ook alle restaurants langs, want toeristen zijn altijd wel bereid (meestal) om iets te geven. Alle gaat in het emmertje dat hij bij zich draagt.
Al vroeg in de morgen komen ook de vrouwtjes uit de bergen met hun koopwaar. Meestal gaat het om groenten, zoals saak (een soort spinazie-achtige groente, erg lekker), wortelen, bloemkool en ook fruit. In dit geval gaat het om honingverkopers. Ook de foto hieronder is een honingverkoopster.
Voor de veiligheid moet de honing nog wel gekookt en gezeefd worden voor ze voor consumptie geschikt is.
Vanmorgen vroeg kwam de vuilniswagen langs, voorafgegaan door luid getoeter om de mensen er attent op te maken. Daarnaast bestaan er ook veel 'stiefbeen en zoon' achtige figuren zoals op bovenstaan foto. Deze man is gespecialiseerd in het ophalen van hard plastic afval. Anderen (zie onder) halen alleen karton, of flessen of ijzer op. Meestal zijn dit mensen van Indiase afkomst. Het bijzondere aan de man hieronder is, dat het om een moslim gaat, waar er in Nepal niet zo heel veel van zijn.
Elk jaar brengt Aukje ook een bezoek aan een schoonheidssalon, in dit geval de salon van Cleopatra. Als ik goed begrepen heb was de ezelinnenmelk op... Anderhalf uur later kwam ze er totaal verjongd uit! Bijna onherkenbaar.
Tussen de middag hebben we in een India restaurantje gegeten waar we in het verleden ook regelmatig kwamen. Op de foto de menukaart.
De hele entourage en bediening wordt met deze menukaart goed gekenmerkt. Bovendien kregen we vegetable pakora in plaats van paneer (een soort kaas) pakora. Ik denk niet dat we daar nog eens naar teruggaan.
We hebben de dag afgesloten met een overheerlijke vismaaltijd in een van de vele restaurantjes, we waren daar op aanraden van Pradip heengegaan. Ik heb in jaren niet zo'n lekker stukje gegrilde vis gegeten. Zo kwam deze vakantiedag aan zijn einde en bereiden we ons voor op morgen, een spreekbeurt in Naya Gaun Church.
Zaterdag
En weg waren ze weer, de wolken. Opnieuw volop zon! En niet onbelangrijk: het was ook weer heel helder. Onderstaande foto laat dat ook zien, genomen hier in de straat, het grote grijze vlak in het midden is ons guest house en er recht boven de top van de Macchapuchre (Fishtail).
Het was zaterdag, dus ook weer tijd om naar de kerk te gaan. Deze keer had ik het voorrecht in Naya Gaun Church te spreken, de kerk waar we ook lid van waren in onze tijd in Nepal. Er komen op zaterdagmorgen nu zo'n 400 a 500 mensen bijeen.
De ontvangst was zoals altijd heel hartelijk. Ik heb af en toe wel wat moeite om de namen uit elkaar te houden, maar daar hadden de meeste Nepalezen geen last van. Daarnaast kwamen we tot onze grote verrassing ook een paar oude zendingscollegae tegen. Friebert en Kerstin en Karin Baxter.
Het wordt misschien een beetje eentonig, maar ik krijg er geen genoeg van, dit was het uitzicht vanuit de kerkzaal! Vlak voor me zaten een aantal voormalige leprapatienten. De man (Chandra) rechts op de foto is behoorlijk gehandicapt door de lepra die hij gehad heeft. Helemaal geen vingers meer en hij mist ook een groot deel van zijn voeten, zodat hij speciaal aangepast schoeisel heeft. Desondanks kan hij nauwelijks lopen.
Het was een fijne maar ook lange dienst, tegen half een stonden we pas buiten. Er werd o.a. een baby opgedragen, hier op de foto 'verstopt' in een grote roze deken. Op de foto links de voorganger, Grishma, en de zangleider van deze ochtend Pratima.
Veel mensen waren aangesproken door wat ik verteld had over het huwelijk en hadden er nog vragen over. Ik denk dat velen met huiswerk huiswaarts gegaan zijn!
De middag hebben we benut om uit te rusten, we waren beiden erg moe. Daarna waren we door Prapti uitgenodigd, ze vierde vandaag haar 17e verjaardag. Ze is de dochter van Prem en Prabha, vrienden van ons. We hadden een gezellige maaltijd in het restaurant Peace Plaza, maar dat deed zijn naam deze keer geen eer aan.
Op het moment dat we er waren was er geen elektriciteit (dat gebeurt op het moment bijna dagelijks, ongeveer 2 uur lang). Het restaurant had daarom een generator aangeschaft die achter het restaurant stond opgesteld en veel lawaai maakte en ook nog eens resoneerde. Na drie kwartier waren we daar wel aardig aan gewend, maar 'peace full' werd het zeker niet.
Desondanks was het erg gezellig en hebben we genoten van het eten. Zo kwam ook deze dag weer tot een einde.
De jarige job: Prapti
Prapti (links) en haar broer Pawan tegenover haar
aan de spaghetti. In het midden hun moeder Prabha.
- Anoniem zei
-
Zeg, en geeneens een foto van onze verjongde oma?
Liefs, Michael