Donderdag 20 februari
- Gegevens
- Hits: 712
Donderdag 20 februari
De reis - de aankomst - de eerste dag
De reis is zonder enige vertraging voorspoedig verlopen. Het eerste gedeelte was wel erg vermoeiend, vrij krappe zitplaats en een jongedame voor me, die bijna het hele traject met de stoel in de achterste stand heeft gezeten. Het was daardoor voor mij ook praktisch onmogelijk om wat te lezen.
De verzorging was goed en in het bijna nieuwe toestel (zie foto hieronder), een A332, was er naast het gebruikelijke tv-schermpje ook de mogelijkheid om apparaten via USB op te laden en ook een 230V aansluiting. Erg handig!
Abu Dhabi is de hoofdstad van de Verenigde Arabische Emiraten en ligt midden in een grote 'zandbak'. Alles ziet er vanuit de lucht kaal en onherbergzaam uit.
Wat erg leuk was onderweg is dat we Bram Krol ontmoetten, die op dezelfde vlucht onderweg was naar Nepal. Dat doet hij 2x per jaar om trainingen te geven aan leiders. Meer info over hem kan je op zijn website vinden.
We arriveerden ook keurig op tijd in Kathmandu. De zon scheen, het was 21 graden, een heerlijk temperatuurtje.
Aankomen in Kathmandu betekent: Een kakafonie aan geluiden, auto's, motoren, getoeter, schetterende luidsprekers met Nepalese muziek, walmende vrachtwagens en bussen, overal lopende en fietsende mensen, veel stof (want het regent in dit jaargetijde niet veel) en verder de geur van houtvuurtjes en wierook. Veel winkels branden met name in de ochtend wat wierook op de stoep en ook binnen.
Na wat gesteggel over de juiste kamer, hebben we ons hier voor 2 dagen geinstalleerd. Ze hadden eerst bedacht om ons op een kamer 5 hoog te zetten. Dat is op zich geen probleem, alleen er is vaker geen elektriciteit dan wel en dan werkt de lift dus ook niet altijd. We zitten nu 2-hoog met een eigen balkon (zie hieronder).
Ik ben na aankomst gelijk zitplaatsen in de bus gaan reserveren We zitten graag helemaal voorin, waar je wat meer beenruimte en uitzicht hebt. Dat lukte prima en voor een keurige prijs! Hieronder het hoofdkantoor van Swiss Travel, gevestigd in een pijpenlaatje.
We waren 's avonds helemaal op en sliepen al om 19.15uur!
Daardoor waren we de volgende morgen wel erg vroeg wakker (06.00), maar al vrij snel kwam de zon op en om 08.30 zaten we op de voor ons vertrouwde plek, buiten dus, te ontbijten. Vanaf de ontbijtplek keken we de straat op de foto hieronder in, waar het leven langzaam op gang begon te komen.
Daarna hebben we samen gezellig een wandeling door de stad gemaakt. Overal (kleine) winkeltjes, heel veel mensen ook die hun waren gewoon langs de straat verkopen. Ik vraag me soms af of ze allemaal wel genoeg verdienen om er van te kunnen bestaan.
Terwijl we zo alle indrukken verversen en Nepal weer in ons opnemen, moeten we wel erg alert blijven op de rondrijdende motoren. Meestal rijden ze niet hard en is het ongevaarlijk, tenzij je al lopende plotseling van je lijn afwijkt...
Om 11 uur hadden we een afspraak met Tilak. Hij was er keurig op tijd en we hebben na een hartelijke begroeting een goed gesprek met elkaar gehad.
Hij vertelde eerst van een trip die hij met de Bijbelschoolstudenten naar Chitwan had gemaakt. Op de derde dag hadden ze een ongeluk gekregen, hun busje was door een tractor van de weg gedrukt en was in een rijstveld terecht gekomen. Een achttal studenten had daarbij verwondingen opgelopen en ze hebben de 'out-reach' daardoor vroegtijdig moeten afbreken.
Tilak loopt al een tijd met het idee rond om meer te gaan werken in het ter plaatse trainen en opleiden van voorgangers. In zijn vrije tijd doet hij dat al een tijdje, hij gaat dan hiervoor op stap tijdens de schoolvakanties.
Per 1 mei stopt hij met dekaan zijn op de Bijbelschool. Hij blijft wel les geven om voor een deel ook in zijn onderhoud te kunnen voorzien. Daarnaast gaat hij minimaal 1x per maand meerdaagse trainingen op lokatie geven. Bovendien zullen ze ook kamers moeten huren, want als hij dekaan af is mag hij niet meer op de compound van de school blijven wonen. Ik kom hier later nog op terug.
Daarna zijn we naar de Bijbelschool gegaan om ook zijn vrouw Ganga en hun zoontje Pratham te ontmoeten (foto hieronder). Onze taxichauffeur was nog nooit in dat gedeelte van Kathmandu geweest!
Morgenochtend moeten we er vroeg uit, want om 06.30 moeten we al inchecken voor de bus... Dus maar weer op tijd erin.
