Zaterdag 15 maart 2014

Zaterdag 15 maart 2014

Hiep hiep hoera!

Nadat ik mijn vorige blog afgemaakt en actief gemaakt had, ben ik eerst naar de kapper gegaan. Ik kom al een jaar of 8 bij dezelfde kapper die me altijd goed geknipt heeft (zonder hoofdmassage alsjeblieft).

Deze keer gaat alles iets anders. In Nepal moet je altijd het onverwachte verwachten, ook bij deze knipbeurt. Hij was ongeveer 5 minuten met me bezig toen een toerist kwam informeren of hij geknipt en geschoren kon worden. Natuurlijk kon dat, met 5 minuten zou hij met me klaar zijn.

Dat leek me wel wat erg snel, maar ik weet dat de minuten in Nepal (meestal) een stuk langer duren. Deze keer echter niet, binnen een paar minuten was hij met me klaar en was hij gereed om de volgende klant te helpen, waar hij waarschijnlijk veel meer aan kon verdienen.

Ik was totaal overdonderd. Niet dat ik er beroerd uitzag (op het uitscheren van mijn nek na), maar dit had ik nog nooit meegemaakt. Ik denk niet dat hij nog ooit aan mijn haar mag komen...

Donderdag ben ik eerst naar Asal Chimekee Nepal geweest. Elke keer als ik in Pokhara ben zoek ik ze even op om te zien hoe het met de diverse projecten gaat. Deze keer was daar helaas niet veel tijd voor, omdat er een counselling seminar aan de gang was, georganiseerd door Margreet en Wim van Corstanje.

Daarna zijn we lekker met z'n 2-en op de motor gestapt voor een ritje in de omgeving. We kozen ervoor om een stukje de Baglungroad af te rijden, tot het dorpje Hemja. In Hemja zijn we het hele dorpje doorgereden, want aan de achterkant heb je een prachtig uitzicht. De bergen waren nog goed te zien. Het was opnieuw een mooie en warme dag (tot 26 graden!)

Deze vrachtauto kwam plotseling de hoek om vanaf een stoffige zandweg,

Terug zijn we via Simpani gereden, langs het hoofdkantoor van INF, de zendingsorganisatie waar we voor gewerkt hebben en daarna dwars door het oude centrum naar de zaak van Prem. Daar hebben we gezellig een laatste glas thee met elkaar gedronken. Prabha en Pawan waren er ook.

's Avonds hebben we een eerste voorschot op het 'Hiep Hiep Hoera' gebeuren genomen. We hadden de familie Giri uitgenodigd om met elkaar te eten aan Lakeside.

Zes uur was de afspraak, dat was best te doen voor ze. Dat betekent voor mij dat ik rekening hield met een tijd tussen 18.15 en 18.30. Het werd 18.45.

Het was erg gezellig met elkaar en we hebben veel gelachen en gepraat. Aukje kreeg voor haar verjaardag een prachtige Pashmina shawl van hen.

Het eten was verrukkelijk, variërend van gegrilde vis tot een pizza.

Het toetje was ook bijzonder: Je neemt een verhitte ijzeren plaat, een drupje olie er op en daarna een brownie met er boven op een flinke bol ijs. Er omheen een paar nootjes en smullen maar. Heerlijk! Hier voert Prapti een hapje aan Aukje en daaronder het gerecht zelf.

Pas om 20.45 namen we afscheid van elkaar.

De volgende dag (vrijdag) was de dag terugreis met Swiss Travel naar Kathmandu, een reis om nooit te vergeten. Prem en Prabha waren keurig op tijd om ons met de bagage te helpen.

Om te beginnen hadden we dezelfde chauffeur als op de heenreis, alleen reed hij deze keer wel op een normale manier. Nadat we in Pokhara afscheid genomen hadden van Prem en Prabha, hadden we een vlot verloop van de reis totdat....

Op ongeveer 70 km van Kathmandu had ik al vreemde geluiden gehoord in de aandrijving van de bus. Het uur erna werd dit steeds erger, wat de chauffeur ertoe noopte om eens onder de bus te gaan kijken. Daarna zijn we langzaam verder gereden naar een garage, een paar kilometer verderop.

Met hulp van een monteur werden 2 bouten in de aandrijving vervangen, al met al kostte dit akkevietje ongeveer 3 kwartier. Mede daardoor kwamen we in een gigantische verkeersopstopping IN Kathmandu terecht.

De rit omhoog naar de pas was goed gegaan, overal waren werkzaamheden aan de weg, alleen niet overdag alleen 's nachts. Maar we waren nog niet halverwege de ringweg of het liep helemaal vast. Geen beweging in te krijgen. Al met al heeft het er in geresulteerd dat we pas om 17.00 in ons hotel waren (meer dan 2 uur later). Hieronder een foto van de monteur onder de bus aan het werk, meer was niet van hem te zien.

In Tibet Guest House kregen we een prima kamer en een paar uur later lagen we al onder de wol (bij wijs van spreken, want het was nog aardig warm).

En toen was 15 maart: Aukjes verjaardag. Hieronder een foto van haar op de hotelkamer. Ziet ze er nog steeds niet geweldig uit!

De jarige job!

Daarna moesten we ons klaarmaken om naar Namrata Church te gaan. Keurig op tijd stond Rup Lal, de voorganger op de stoep om ons op te halen. Het was nog een aardig eindje rijden met de taxi. Ze zitten midden in een oudere woonwijk met nauwe straatjes. Daar huren ze een huis, waarvan de verdieping een grote ruimte is, groot genoeg voor de kerk.

We werden hartelijk welkom geheten en hadden een fijne dienst met elkaar.

 Na afloop werd er nog gebeden voor de zieken. Het was alles bij elkaar een ontroerende bijeenkomst.

Dit was de laatste update vanuit Nepal, de volgende zal ik na terugkeer versturen. Bid voor onze reis. Zondag 15.45 Ned. tijd hopen we te vertrekken. Aankomst Schiphol maandagmorgen 06.05, waar we door Marja opgehaald zullen worden!