Beschikbare blogs 2016

Zaterdag 8 oktober vanuit Pokhara

Gegevens
Hits: 1735

== De kop is er af ==

Eindelijk het eerste bericht van ons uit Nepal, het heeft wat voeten in de aarde gehad en nog... Maar laat ik bij het begin beginnen.

We werden door onze dochter en kleindochter uit Bodegraven naar Schiphol gebracht en op de valreep kwam ook nog één van onze kleinzoons uit Apeldoorn ons uitzwaaien. Ingecheckt hadden we thuis al en de rest inclusief de reis verliepen voorspoedig. Wel was de beenruimte op het eerste gedeelte aan de krappe kant voor me. Slapen lukte ook niet zo best, dus probeerde we (vooral Aukje - zie foto) tijdens de overstap op Abu Dhabi daarvan wat in te halen.

Net voor Delhi ging het vliegtuig plotseling een zuidelijker koers vliegen, even later zagen we waarom: De piloot was om een dikke bui heen gevlogen. Desondanks landden we keurig op tijd in Kathmandu.

IN KATHMANDU

We hadden de bagage vrij snel te pakken (is wel eens anders geweest...) en het busje van Tibet Guest House stond ons al keurig op te wachten.

In de stad was het erg druk, het verkeer liep steeds weer vast en we hadden daardoor ook ruim 2x zoveel tijd nodig als normaal.

Na gegeten te hebben en een verfrissende douche lagen we al heel vroeg in bed.

WOENSDAG

De volgende dag werd in beslag genomen door uitrusten en het regelen van de verdere reis naar Pokhara. Maar eerst hebben we lekker in het zonnetje zitten ontbijten. Ik had nog een Nepalees simkaartje alleen zou die verlopen zijn. Eerst wat beltegoed gekocht (voor 100 roepies ~ 90 cent) en warempel hij deed het nog. Daarna Prem en Prabha in Pokhara gebeld.

Nu had ik me tijdens de voorbereiding van de reis niet gerealiseerd dat we precies tijdens het grootste hindoefeest van het jaar zouden aankomen. Heel veel mensen reizen dan naar hun ouderlijk huis om samen dit feest te vieren. Een groot gedeelte van de inwoners van Kathmandu is afkomstig van het platteland en gaan daar heen terug tijdens de feesten, het feest duurt meerdere dagen. Volgens schattingen van de politie hebben er in een paar dagen tijds bijna 2 miljoen mensen de Kathmandu vallei verlaten!

BUSKAARTJES

Dat klinkt allemaal aardig, maar dat hield ook in dat het heel moeilijk was om aan buskaartjes te komen. Alleen helemaal achterin konden we nog kaartjes krijgen, maar dat raad ik niemand aan. Prem en Prabha hadden alles geprobeerd voor iets beters, maar tevergeefs.

Toen ik hun zoon Pawan aan de telefoon kreeg zei hij: Don't worry, we will manage. En dat hebben ze gedaan, want zijn vader en moeder waren inmiddels in een gewone auto vanuit Pokhara vertrokken om ons op te halen.Om een lang verhaal kort te maken: ze vertrokken om 9 uur in de ochtend en waren pas om 18.00 in Kathmandu!

Ze vertelden dat het ongelofelijk druk was geweest onderweg en dat ze veel stil gestaan hadden. Bovendien was er die ochtend vroeg ongeveer halverwege een aardverschuiving geweest (zie foto hieronder) die de hele weg geblokkeerd had. Ze wilden na aankomst eigenlijk zo snel mogelijk terug, maar dat heb ik ze uit het hoofd kunnen praten. Het is normaal al geen veilige weg, in het donker, met koplampen van tegenliggers die veel te hoog staan en een oververmoeide chauffeur is dat nog veel erger. Ze stemden er uiteindelijk in toe om de volgende morgen om 5 uur te vertrekken.

WANDELING

In de middag hebben we nog lekker een wandelingetje door de oude binnenstad gemaakt.

Als ik al die bouwsels in de stad zie is het een wonder dat er vorig jaar met de grote aardbeving niet veel meer slachtoffers gevallen zijn.

VRIJDAG

Vrijdagochtend zaten we keurig op tijd in de auto, onze koffers pasten gelukkig precies achterin. Het eerste gedeelte door Kathmandu was het nog donker en tot onze verbazing al aardig druk. Er waren kennelijk meer mensen met hetzelfde idee vroeg opgestaan.

De rit verliep verder voorspoedig en we hebben niet veel oponthoud gehad onderweg. In Malekhu werd nog even gestopt om verse groenten (vooral tomaten) in te slaan. De groente is daar goed en erg goedkoop vergeleken bij de stad.

Ik ben daar nog even naar een tea shop gelopen waar ik vroeger (>14 jaar geleden) altijd stopte op weg van / naar Kathmandu voor een kop thee en een snack (meestal een hard gekookt ei). Als ik zo'n trip maakte op de motor had ik altijd vaste stopplaatsen. Tot mijn verbazing herkende de eigenaresse me gelijk! Haar dochter niet, die was toen net een paar jaar oud en nu al bijna een volwassen vrouw.

De groentemarkt in Malekhu

Het enige oponthoud was bij de aardverschuiving, er kon maar één kant tegelijk verkeer over. De weg was niet vrij, maar wel begaanbaar gemaakt voor het verkeer. Er wordt door anderen gelijk gebruik van gemaakt om wat extra's te verdienen, in het midden een jongen die mootjes kokosnoot verkoopt aan de wachtenden.

 De landslide

AANKOMST

Om ongeveer 11.30 kwamen we op onze bestemming aan, het huis van Pastor Grishma in Naya Gaun, Pokhara. We werden hartelijk door hun dochter ontvangen. Zelf was hij met zijn vrouw naar een verlovingsbijeenkomst in Patichoor. Verlovingen worden hier net zo officieel en plechtig en feestelijk gedaan als de trouwerij zelf.

We hebben een prachtige kamer bij hen (zie foto), van alle gemakken voorzien. Ze hebben er echt alles aan gedaan om te zorgen dat het ons aan niets zal ontbreken. Aan zoveel gastvrijheid moet je wel even wennen! Wat een bijzondere mensen.

ZATERDAG

Zaterdagmorgen kon ik gelijk aan het werk, twee keer spreken in Naya Gaun Church. Vanwege de groei van de gemeente zijn er nu elke zaterdag 2 diensten. De eerste (en best bezochte!) begint om 8 uur en de tweede om 11 uur. Het was een bijzondere ervaring dit zo te doen. Ik heb gesproken over het belang van vergeven onder het motto: Vergeven doet leven! De boodschap werd goed ontvangen en het waren fijne diensten.

 

Zoals sommigen wel gezien hebben, hoeft er niet meer op de grond gezeten te worden (mag wel!). Sommigen hadden daar wel wat moeite mee en zaten met gekruiste benen op de stoel!

 PROGRAMMA

Voor de komende dagen staat er eerst een ontmoeting met het leiderschapsteam van Naya Gaun Church op het programma (maandagavond) en dinsdag een extra dienst in verband met het Dasaai feest van de hindoes. Dinsdag is het hoogtepunt daarvan, traditiegetrouw hebben de kerken ook dan extra diensten. En 'last but not least': zaterdag naar Odare, waar ze de verwoeste kerk aan het opbouwen zijn.

INTERNET

De internetverbinding is hier niet zo best. Gisteravond ben ik maar gestopt en dit stukje heeft me ruim 3 uur gekost, maar wel met veel plezier en liefde gedaan. Hartelijke groeten van Prem en Prabha en Grishma en Laxmi en natuurlijk ook van ons beiden en tot de volgende blog.