Beschikbare blogs 2016
Woensdag 26 oktober
- Gegevens
- Hits: 1485
== Onverwachte ontmoeting en afscheid nadert ==
Simon wachtend op de schoolbus
Zondagochtend (zondag is hier geen vrije dag) kreeg ik een telefoontje van ene Binay, of hij me even mocht spreken. Ik had geen afspraken op dat moment dus zei ik kom maar, alleen kon ik even niet thuisbrengen wie hij was. Hij zou er met een kwartiertje zijn.
SIMON
Tegen de tijd dat hij zou komen ben ik bij de weg gaan staan, er zaten daar een aantal kinderen op de schoolbus te wachten, niets bijzonders. Tot één van hen plotseling op sprong en riep: Uncle! Het bleek Simon te zijn, een van de pleegkinderen van Lazarus. Keurig in schooluniform zat hij daar met een aantal anderen te wachten en straalde van oor tot oor toen hij me zag.
Even later kwam ook Binay, toen ik hem zag herkende ik hem gelijk. Hij was één van de jongeren die een paar jaar mijn Engelse les (Bijbelstudie in het Engels) heeft gevolgd. Hij had gehoord dat ik in Nepal was en wilde me graag ontmoeten.
Binay
We hebben in de oude huiskamer van de familie Parajuli zitten praten. Hij vertelde hoe het hem de afgelopen jaren vergaan was. En ook hij had een verhaal over weggejaagd worden uit zijn familie en zijn dorp nadat hij christen geworden was. Daarna heeft hij een aantal jaren voor NGC gewerkt en nu werkt hij sinds een jaar in een project waar kinderen opgevangen worden.
Hij had nog heel goede herinneringen aan de Engelse lessen die hij bij ons gevolgd had en was blij dat hij me nog gesproken had.
Eén van de plekken waar deze lessen plaats vonden ligt pal achter het huis waar we logeren, hieronder een foto daarvan. Ik kan me nog herinneren dat Grishma regelmatig 's ochtends vroeg over het muurtje achter ons sprong om even een 'praatje' te maken.
Hier hebben we van 2000-2002 gewoond
De buurt is inmiddels wel een stuk veranderd, door het straatje naast ons kwam in die tijd bijna geen verkeer, het is nu een drukte van belang. Qua geluid is het ook niet echt rustig, tot een uur of zeven 's avonds dan wordt het rustiger en na achten is het zelfs stil. Maar 's ochtends na zessen begint het verkeer al weer op gang te komen. Toch is dit een fijne plek om te zijn.
ACN
Maandagmiddag had ik een afspraak met Raju, de directeur van ACN (Asal Chhimekee Nepal, de diaconale tak van de kerken in Pokhara). Zij proberen het geloof handen en voeten te geven door allerlei activiteiten op het gebied van bestrijding van analfabetisme, hulp aan vrouwen om zelf een inkomen te genereren, hulp aan vrouwelijke verslaafden en ook bijvoorbeeld door watertapplaatsen en wc's aan te leggen.
Het afgelopen jaar is heel veel energie gestoken in noodhulp èn structurele hulp aan slachtoffers van de aardbeving. Met name in het Ghurkagebied hebben ze al veel tot stand weten te brengen. Dit alles in overleg met de lokale overheden en andere organisaties. Ze hebben zo ook een goede band opgebouwd met de lokale overheden. Dit werk gebeurt door Nepalese christenen.
Maandagavond hebben we al ons laatste etentje met de familie Giri gehad. Om 18.00 waren we bij hun shop waar ze nog druk bezig waren om alle motoren binnen te zetten. Een hele klus!
Daarna hebben we heerlijk en gezellig bij Queen Forest met elkaar gegeten.
DINSDAG
Vanmorgen begon de dag helder met weer een prachtig uitzicht op de Annapurna. Het blijft me fascineren!
In de loop van de ochtend hebben we boodschappen gedaan en de auto bij Prem opgehaald. We hadden op de heenweg een aardige taxichauffeur, die waarschijnlijk net een cursus autorijden bij Max Verstappen achter de rug had. Het was een wonder dat hij onderweg niets geraakt heeft... Maar hij ging wel heel hard (naar omstandigheden) met de oude afgeleefde Suzuki, we waren in no-time met knikkende knieën op de plaats van bestemming. Ik kreeg zijn telefoonnummer voor het geval ik hem nog een keer nodig had...
Dinsdagavond zijn we gezellig met Grishma en zijn gezin uit eten geweest aan Lakeside. Het was een heel geanimeerd samenzijn, je leert elkaar dan weer op een heel andere manier kennen. Hun zoon en dochter (de toekomstige bruid) en een nichtje waren er ook bij. Terug met de auto in het donker, er was gelukkig niet heel veel ander verkeer. Heelhuids waren we om ongeveer 20.00 weer terug.
WOENSDAG
Gisteravond kregen we ook nog prachtig nieuws uit Nederland: Onze dochter Saskia en haar kinderen hebben een huis! Na 5 jaar wachten eindelijk een huis waar ze kunnen blijven wonen!
Vanmorgen vroeg was het weer een schitterend schouwspel. Een heldere lucht, een prachtige zonsopkomst en vanaf ons dak een fantastisch uitzicht op de bergen.
Om 12.30 waren we uitgenodigd bij Resham en Sita van NGOC. Het was een hartelijk weerzien, Sita had daarbij een mooi boeketje voor ons beiden gemaakt en de dal bhat stond natuurlijk ook al klaar!
Resham's gezondheid is nog een gebedspunt. Verder lijkt het ze wel goed te gaan. Sita is druk bezig met Glow Ministries, net op dat moment waren in een andere ruimte vrouwen bezig met naailes. Deze vrouwen zijn noodgedwongen vanuit hun dorp naar de stad gekomen met het idee dat ze hier geld konden verdienen. Dat gaat straks misschien lukken als ze deze naaicursus achter de rug hebben! 
Tot onze volgende blog vanuit Kathmandu!
