6 oktober 2015 update

== Wat een jaar tot nu toe ==

Toen ik mijn laatste blog schreef, in februari van dit jaar, had ik nog geen idee wat er boven mijn hoofd hing. Er stonden voor dit jaar een paar medische ingrepen gepland, 2 staaroperaties, eerst mijn linker- daarna mijn rechteroog en mijn linkerschouder zou gerepareerd worden. Dat laatste zou in de Maartenskliniek in Woerden gebeuren.

APK

In de tussentijd had ik ook een medische APK keuring voor mezelf aangevraagd. Dat is iets wat ik globaal iedere anderhalf jaar doe. Voorkomen is tenslotte (meestal) beter dan genezen. De uitslag daarvan kreeg ik vlak na mijn eerste staaroperatie en zette mijn wereld op zijn kop.ONGEPLAND

Omdat mijn PSA waarde iets omhoog was gegaan vond mijn huisarts het raadzaam dit verder uit te laten zoeken door de uroloog. Ik had overigens helemaal geen klachten die op problemen zouden kunnen wijzen!

Dit alles had tot gevolg dat ik binnen een paar weken via de uroloog bij de radioloog op het UMC zat. Ik bleek (een weliswaar niet erg agresieve vorm van) kanker te hebben in mijn prostaat. In no-time volgde een aantal gesprekken die er toe leidden dat ik me heb laten behandelen via een nieuwe methode die zich nog in een proeffase bevindt, maar die er erg hoopvol uitziet. Ik was nr.24 van de maximaal 30 mannen die hier aan mee zouden doen.

HDR BRACHY

De behandeling bestaat (heel kort door de bocht) uit een eenmalige bestraling van de tumor. Na behandeling wordt de bestralingsbron weer verwijderd. Deze methode heet de HDR brachy methode, niet te verwarren met de standaard brachy methode. De hele behandeling duurde ruim 7 uur (ook in het UMC), waar ik (voor zover dat mogelijk is in zo'n situatie) heel prettig geholpen ben. Doktoren en verpleegsters waren erg vriendelijk en behulpzaam. Na een nacht kon ik weer naar huis.

TIA OF LICHTE BEROERTE?

So far so good! Ik knapte de weken daarna aardig op al had ik niet veel energie. Tot op een middag thuis (ruim 4 weken erna) ik op de bank zat en merkte dat de rechterkant van mijn lichaam 'raar' deed. Ik raakte de controle grotendeels kwijt en de rechterkant begon heel erg te tintelen. Ik snapte er niets van. Ik riep Aukje, waarna alles heel snel ging. De huisarts was er binnen 10 minuten en nog eens 20 minuten later lag ik in het UMC, met de ziekenwagen met alle toeters en bellen dwars door de avondspits. Heb ik dat ook eens meegemaakt...

GEVOLGEN

Ik mocht dezelfde avond, nadat de symptonen grotendeels verdwenen waren, weer naar huis. Marjolein onze oudste dochter heeft Aukje en mij weer naar huis gebracht. De symptonen waren echter niet helemaal weg, de prikkeling was nagenoeg verdwenen maar de fijne motoriek rechts en het spreken gingen nog niet helemaal goed. Met name schrijven gaf problemen.

Dit had ook tot gevolg dat ik mijn 2e staaroperatie en mijn schouderoperatie weer moest uitstellen. Inmiddels zijn die ook achter de rug en kan ik mijn linkerarm ook weer gewoon gebruiken. Maar wat nog niet helemaal weg is zijn de gevolgen van de lichte beroerte. Het gaat gelukkig wel beter, maar 100% is het nog niet. Ik moet bijvoorbeeld me heel goed concentreren als ik een vol kopje met mijn rechterhand oppak. Maar al met al ben ik er goed vanaf gekomen.

BIDDEN

Ik weet dat in deze periode ook veel mensen voor me gebeden hebben, heel erg bedankt daarvoor. Ik heb nagenoeg doorlopend de rust en vrede van onze God in deze situaties mogen ervaren!

REIZEN

Alles is net op tijd achter de rug voor we twee keer op reis gaan. Half oktober gaan we met Patrick, Marjolein, hun kinderen en familie en vrienden 8 dagen naar Israël en half december met Laura en Arnoud en 3 van hun kinderen 5 weken naar Nepal. Ik kan eindelijk met de voorbereidingen beginnen. Ik hoop ook de komende weken weer meer energie te krijgen, want dat heb ik nog niet echt.