Zaterdag 26 oktober 2019

Gegevens
Hits: 592

== Het zit er bijna op ==

Zaterdag 26 oktober

Het is met gemengde gevoelens dat ik aan deze blog begin. Gemengd omdat onze tijd hier langzaam maar zeker naar zijn einde loopt. De tijd van afscheid nemen van al onze vrienden is nu echt aangebroken, sommigen van hen kennen we al 29 jaar! Zo ook Resham en Sita, die 29 jaar geleden nog voorganger waren van Naya Gaun Church.

Resham en Sita

Donderdag waren we bij Resham en Sita uitgenodigd, voor een dal bhat en om afscheid van ze te nemen. Sita had haar uiterste best gedaan om een lekkere dal bhat voor ons klaar te maken en dat is zeker gelukt. Niet met vlees deze keer, maar met een paneergerecht. Paneer is een soort kaas uit India.

Foto 3 jaar geleden gemaakt

We hebben samen oude herinneringen met elkaar zitten ophalen, maar uiteindelijk was het moment daar. We hebben nog met elkaar èn voor elkaar gebeden en daarna zijn we weggegaan, met een brok in de keel. Sita bracht ons naar de poort en had het er ook echt moeilijk mee. Ik heb er geen foto’s genomen, daar was dit niet de juiste gelegenheid voor, de foto van hen is 3 jaar geleden genomen.

Twee fantastische mensen die zich met hart en ziel aan hun opdracht gegeven hebben en nog. Een lichtend voorbeeld voor velen, ook nu nog. Twee mensen die weten wat het betekent om te lijden voor hun geloof, maar nog nooit hun geloof opgegeven of verloochend hebben.

Grishma en Laxmi

Het is hartverwarmend hoe Grishma en Laxmi ons onderdak geboden hebben de laatste 3 bezoeken. We voelen ons hier meer dan welkom.

Het is bij ons verblijf een beetje een vast ritueel geworden dat ze bijna elke ochtend tussen 7 en 8 gezellig een kopje koffie bij ons op dak komen drinken. We zullen dat straks zeker missen.

Tijdens die gelegenheden hebben we ook samen over heel veel dingen kunnen doorpraten, met name met betrekking tot ons geloof en de kerk. Kostbare momenten.

Vrijdagmiddag hadden we ze uitgenodigd voor een lunch aan Lakeside. In overleg hebben we ervoor gekozen om ieder een bord snacks te bestellen en dat dan samen met elkaar te delen, erg leuk om te doen. De keuze viel uiteindelijk momo’s (veg en kip), Griekse salade, paneer pakoda en patat.

Het eten was lekker, het was gezellig en we hadden een mooi uitzicht over het meer. Na afloop waren we wel erg moe, maar dat heeft misschien ook te maken met het feit dat onze reis ten einde loopt. Tijdens het eten bleek ook nog dat Grishma dacht dat we het niet serieus meenden (het laatste bezoek).

Zaterdag

Inmiddels zijn we een dag verder. Buiten klinkt luid en duidelijk uit grote luidsprekers de muziek van het Tihar feest. Aan de overkant heeft de bewoner zijn grote huis volgehangen met knipperende en gekleurde lampjes (zoals ook op andere plaatsen). Het hoogtepunt van het Tihar festival nadert. Veel winkels zijn daarom ook al dagen dicht.

Vanmorgen hebben we voor de laatste keer ‘onze’ kerk bezocht, Naya Gaun Church. Hieronder eerst een paar foto’s van de buitenkant:

Bij de hoofdweg staat dit bord

Aan de rechterzijde de ingang. Beneden zijn de ruimtes voor de zondagsschool en op de 1e verdieping is de kerkzaal met een capaciteit van ongeveer 800 bezoekers. Boven is kantoorruimte en een ruimte voor kleinere bijeenkomsten.

Het gebouw vanaf de straatkant

Noodgedwongen heeft men al een paar jaar 2 diensten, de eerste begint om 8 uur en de 2e om 11 uur. Dat betekende voor mij dus ook twee keer spreken, tussendoor ben ik even naar onze kamer gegaan om te rusten en wat te eten. In de 1e dienst zat het nagenoeg vol en bij de 2e dienst was de zaal ongeveer voor een derde gevuld.

Ik heb van beide diensten genoten, ook in dat opzicht merk je groei bij de kerk hier. Een fijne voordienst, waarbij vooral het samen bidden (tegelijkertijd dus) opviel. Geen kakafonie van geluiden maar alsof er een wolk van gebed opstijgt. Een heel bijzondere ervaring, ik heb dit nog nooit zo intens meegemaakt. Oprechte lofprijzing en aanbidding naar onze God, een heerlijke ervaring om zo eendrachtig te zingen en te bidden!

De overdenking ging ook prima, al had mijn vertaler in het begin wat moeite om me te volgen. Als hij de vertaling even niet wist was er altijd wel iemand uit de zaal die hem te hulp schoot.

We hebben het geheel als een rijke zegen ervaren en volgens de reacties na afloop gold dat ook voor de meeste bezoekers! God is goed.

Dit is de laatste blog uit Nepal, de volgende schrijf ik na aankomst thuis. Maandag vliegen we naar Kathmandu en dinsdag naar Nederland en woensdagochtend als alles goed gaat (DV) zijn we weer thuis.

Bid s.v.p. voor onze terugreis. We zijn moe, maar ook blij met hoe alles gegaan is. We hebben totaal geen lichamelijke problemen gehad, dat is wel eens anders gegaan!

Ter afsluiting nog een paar foto’s van de straat. Lieve groet van ons beiden,

Jan en Aukje

Deze moslim woont vlakbij waar we zelf gewoond hebben, we kennen ook hem al jaren. Hij is op weg naar zijn winkeltje in de bazaar. Hij fietst soms zo langzaam (op zijn gemakje) dat je soms denkt: nu valt hij om…

 

 En de ijscoman niet te vergeten!

En toen deed de telefoon het niet meer (en internet...)

Snackfiets zoals je die veel ziet in Nepal