Maandag 12 november

Maandag 12 november

De dag begint hier om ca 5.30 als de eerste geluiden van leven van buiten onze kamer binnendringen. Het is dan nog donker buiten en er hangt op sommige plaatsen een witgrijze nevel boven het meer. Langzamerhand als het lichter wordt blijken het wolken te zijn, die oplossen op het moment dat de zon boven de bergen uitkomt.

De eerste geluiden komen van een paar kleine kinderen die in de ochtendkilte al buiten aan het spelen zijn, maar aan het rammelen van de potten en pannen te horen is hun moeder ook al buiten. Op straat rijden de eerste autos langs, toeterend al is er nog geen ander verkeer om tegen te toeteren.

Aukje doet aan de meerkant de gordijnen open en schenkt een eerste beker koffie in. Het water hebben we voor de zekerheid de avond ervoor vast opgewarmd en in een thermosfles gedaan, want je weet nooit of er wel electriciteit is.

Noodgedwongen hebben we het de afgelopen dagen wat rustiger aan moeten doen, maar het blijft genieten. Zo is het op zich heel leuk om onder het ontbijt (meestal buiten of bijna buiten) te kijken naar wat er allemaal langs loopt. Hieronder een paar voorbeelden:

Een nieuw soort hippie?Je ziet er steeds meer komen.
 

Aan het oefenen voor de OS van 2028?

Vier foto's die een heel verhaal vormen: 2 mannen met koopwaar (waarschijnlijk uien) met een potentiele klant. Ze zetten eerst hun mand neer voor er verkocht kan worden.

 Zo te zien zijn de manden behoorlijk zwaar.
 
 
 

De taxichauffeur doodt de tijd door zijn auto af te stoffen!

  

 Deze man gaat samen met zijn maat de deuren langs om 
matrassen en dekbedden gevuld met kapok op te kloppen en bij te vullen. 

Ik heb mijn spreekbeurt in Kaireni helaas af moeten zeggen. De weg erheen (ca. 40 minuten rijden) is erg ruw en dat kunnen mijn arm en mijn schouder helaas nog niet aan.

Dezelfde dag kreeg ik nog onverwachts bezoek van Durga. Ik was hem al in de stad tegen gekomen en nu was hij er omdat hij wat te bepraten had. Ik heb altijd een bijzondere band met hem gehad en hem vaak met problemen kunnen helpen. Ook deze keer zat hij met een probleem waar hij niet uit kwam. Ik hoop dat ons gesprek er aan bij draagt dat hij en zijn vrouw verder mogen groeien in hun geloof!

Met de zondag braken ook de dagen van afscheid nemen aan. De tijd is weer erg snel voorbijgeggaan. We waren 's avonds door Prem en Prabha uitgenodigd voor een afscheidsetentje. Het was erg gezellig en we hebben veel lol met elkaar gehad, na alle serieuze gesprekken die we al eerder gehad hadden.

   Afscheidseten met Prem en Prabha.

Maandag begon met geen elektriciteit en geen internet. De oorzaak bleek deze keer te liggen bij een brand die 's ochtends vroeg in een restaurant gewoed had, vlak bij Hallan Chowk, een cruciaal punt. 

We hebben daarna eerst nog onze laatste inkopen in de stad gedaan en Lina ontmoet. en verder hebben we ons rustig gehouden. Aan het eind van de middag kwam Grishma nog even langs om afscheid te nemen en daarna waren we nog ter afscheid op de thee uitgenodigd bij Pradip en Manju.
 
Ons laatste maal in Pokhara was bij onze 

vrienden van Sweet Memories.

 Voor ik voor vandaag afsluit eerst nog wat straatbeelden:

 

Nostalgisch plaatje, ooit zag onze eerste auto er ongeveer zo uit,

ik schat dat hij van begin 60-er jaren is!

Vanaf het dak van ons guesthouse een blik op het 'motel' achter ons.


 
Vanaf Lakeside een blik op Sarangkhot (bijna 1700 mtr hoog)..

Hier wordt de behuizing van een 'flappentapper' op straat van triplex in elkaar geknutseld...

Nog een auto: Wel eens van de Nano (Tata) gehoord? 
Een autootje uit India voor de 'gewone' man, kosten ca 2500 Euro.

 

Overigens gaat het met mij naar omstandigheden erg goed. De pijn is grotendeels weg en al ligt het niet lekker in bed met al die attributen, ik slaap goed!

Morgen wordt een lastige dag, want 7 uur in de bus is toch een ander verhaal.

Het weer is inmiddels ook wat aan het veranderen, het wordt duidelijk koeler, en er komt wat meer bewolking, maar het blijft erg aangenaam weer. Morgen om 6 uur eruit en om 7 uur naar de bus!

Reacties:
Anoniem zei

Voor de laatste x erg genoten van de foto's. Ook al is het vaak een zelfde onderwerp de foto's zijn toch steeds anders mooi! Voor morgen een hele goede reis. Fijn dat de gevolgen van het ongeluk zo goed verlopen! Mag de Here jullie reis zegenen...ga met Hem,

Joke Olivier zei

Geweldige foto,s het is echt een andere wereld. Wat hebben wij het dan goed en rijk he. Hier in het westen, mopperen we teveel.


Anoniem zei

Ik mailde je bericht door naar Afrika om de mensen daar mee te laten leven. De reactie van Louis was: Zegengroet en ik bid voor je Jan. Louis

Nog even volhouden en dan komen wij je om de beurt vertroetelen... als je onze aanraking kunt verdragen :-)

groetjes, Marianne Lof-ggers