Gegevens

Hits: 563

Witte donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag, PASEN.

De kleur komt terug in het leven. Kijk maar om je heen in de natuur. Het dorre grijs en groen maakt plaats voor fris groen, voor rose bloesem, witte bloesem en nog vele andere kleuren. Zon en hogere temperaturen, het leven komt terug in de natuur. Een heerlijke tijd die smaakt naar meer.

Na onze reis naar Nepal lijken we eindelijk definitief afgerekend te hebben met wormen, parasieten, bacterien en andere ongemakken en kunnen we ook in dat opzicht eindelijk weer normaal leven.

Maar echt leven krijgt pas vorm als Pasen meer voor ons betekent dan alleen lekker eten en uit gaan. Echt leven komt pas tot leven als we ons werkelijk bewust worden van het offer dat Jezus voor ons gebracht heeft!
Dank zij Jezus, dank zij Pasen, zijn we vrij!

Jezus leeft!

Gegevens

Hits: 577

"Wat zijn alle mensen toch chagrijnig, ik word er niet goed van!" Dat zijn niet mijn woorden, maar die van een man die ik op straat tegen kwam en hij herhaalde het luidkeels steeds weer.

Ik sprak hem aan en zei: "Meneer, dat geldt niet voor mij hoor, niet iedereen over 1 kam scheren, en hoe zit het met u?" Hij keek me even nors en een beetje boos aan en liep zonder verder iets te zeggen door.

Wat de reden van deze 'uitbraak' is geweest, weet ik niet, maar het klonk niet prettig. Misschien zit er zelfs een grond van waarheid in, want dit soort negativiteit, waarbij hele bevolkingsgroepen over 1 kam geschoren worden, hoor je tegenwoordig steeds vaker.

Christen zijn is voor mij o.a. dat ik positief in het leven sta en me probeer te onthouden van dit soort uitspraken. Ook al gebeuren er heel veel nare dingen in Nederland en in de wereld, dat mag mijn houding in het leven niet bepalen. Ook al regent en waait het buiten en is het koud, ook dat mag mijn houding en mijn stemming niet bepalen. Daar kies ik voor!

We hebben er ook voor gekozen om dit jaar toch nog een keer naar Nepal te gaan en over 9 dagen is dat zo ver. Ook in Nepal gebeuren er helaas heel veel negatieve dingen. Politiek is het nog steeds heel onzeker hoe het verder zal gaan en deze onzekerheid heeft ook zijn invloed op de bevolking. Maar dwars door die onzekerheid zijn er heel veel mensen, die met het evangelie in aanraking komen en Jezus aannemen als hun Redder en Verlosser. Dat zorgt er voor dat de groep mensen, die positief in het leven wil staan in Nepal, ondanks alle onzekerheid, dagelijks groeit! Gods werk in Nepal gaat door!

Aukje is inmiddels herstellende van de ´swine flu´, we zijn God dankbaar dat dit nu gebeurd is en ze zo genoeg tijd heeft om weer op krachten te komen voor de reis! Volgende week voor de zekerheid toch allebei nog maar een inenting halen!

Gegevens

Hits: 620

De laatste dag in Kathmandu begon stralend. In de ochtend eerst de bekende taferelen: overal mensen die hun deel van de straat aan het vegen zijn en vuilophalers met fietskarretjes, die alles verzamelen.

Het was vandaag een stuk minder stoffig, doordat we gisteren en afgelopen nacht een paar buitjes gehad hebben. We hebben de dag rustig doorgebracht met het doen van de laatste inkopen, de koffers kunnen bijna niet meer dicht...

Wortelen en lenteuitjes

Om half drie vertrokken Karen en Veerle naar het vliegveld, tot twee keer toe zelfs, want toen ze om de hoek verdwenen waren, kwamen ze nog geen minuut later achteruit weer terugrijden. Er stond een grote auto in de smalle straat, die kennelijk alleen nog maar vooruit kon.

Daarna ben ik lekker nog even gaan dwalen door de binnenstad, ik geniet nog steeds van alles wat ik daar zie. Na een kammetje gekocht te hebben voor 10 roepies, heb ik nog een (heel goedkoop) computerboek kunnen kopen voor Photoshop. De foto's worden straks nog mooier!

Verse kokosnoot

Zo zijn we nu nog met z'n zessen en gaan we morgenochtend om 6 uur op stap naar het vliegveld. Morgenavond 22.30 hopen we op Schiphol aan te komen. Het wordt morgen een lange dag. Tot slot nog een paar straattafereeltjes in Kathmandu:

Aardbeienverkoopster

Fietsenwinkel

Zo maar een straatje in het oude centrum.

Lekke band? Hier kan je hem laten repareren!

Nog een fruitverkoopster

Gegevens

Hits: 603

Weg uit het stof en de smog van Kathmandu, gelukkig. Het is om deze tijd van het jaar wel heel erg.
Vroeg in de morgen, om half zeven, waren we al op weg naar Kanthipat, naar de bus van Swiss Travel. Van buiten zien ze er misschien niet zo fraai uit, maar voor zo'n rit bieden ze voldoende comfort en bovendien hebben ze heel goede chauffeurs en zijn ze niet duur.

De reis was buitengewoon voorspoedig, mogelijk dat door de stakingen in de Terai er ook minder verkeer was.

Aukje, Trix en Marja reisden met het vliegtuig en vertrokken pas om een uur of een in de middag, ze hebben meer bergen gezien dan wij (wij helemaal niets).

Het weerzien met veel bekenden en vrienden was hartelijk. In Pokhara zelf is nog weinig veranderd, behalve dat er meer geen dan wel elektriciteit is. Maar de meesten zijn hier al aan gewend.

Gegevens

Hits: 638

Door allerlei onvoorziene omstandigheden heb ik helaas niet eerder mijn weblog kunnen updaten, mijn excuses daarvoor.

In de allereerste plaats gaat het met iedereen goed. Er zijn wel wat buikklachten geweest, maar alles is weer onder controle... De groep is op weg naar Chitwan (- Marja, die was er al een paar keer geweest). De omstandigheden hadden te maken met weinig elektriciteit (max. 8 uur per dag), een druk programma en een computervirus dat moeilijk van mijn laptop te verwijderen was. Maar ook dat is inmiddels weer onder controle.

De groep heeft een geweldige tijd in de bergen gehad en ze hebben het op een geweldige manier gedaan en genoten. Hieronder een foto gemaakt tijdens de eerst klim van 600 meter.

Vrijdagmiddag waren ze keurig op tijd terug in Pokhara.

Afgelopen zaterdag hebben we het rustig aan gedaan en op zondag was de feestelijke ingebruikneming van het kerkje in Patichoor. We hadden een busje gehuurd om er heen te gaan, wat het reizen op slechte wegen een stuk minder onaangenaam maakt. Keurig op tijd, een half uur voor het begin van de dienst kwamen we aan. Het kerkje bestaat een gebouwtje met een dak van golfplaten en is voor Nepalese begrippen keurig afgewerkt.

We werden warm ontvangen, de blijdschap straalde van hun gezichten af. Gelijk na aankomst konden we aan het "ontbijt"... We ontkwamen er niet aan, want iedereen zat te wachten tot wij zouden beginnen. Vervolgens kregen we een fraai rozet opgespeld en wat bloemen voor in een knoopsgat.

Om ongeveer 11.15 begonnen de plechtigheden met de officiele ingebruikneming van het gebouw. Na een kort woord van de voorganger en idem van mij en een gebed, was aan mij de eer om eerst het naambord te onthullen (extra groot gemaakt zodat het voor anderen op grote afstand te lezen is). Vervolgens mocht ik een lint doorknippen en als eerste officieel het kerkje binnengaan.

Voor deze eerste dienst was het kerkje, mede door de vele gasten, veel te klein en een aantal heeft de dienst dan ook van buiten af moeten meemaken. Leuk detail is nog, dat Sigrid en Veerle door de drukte op de "mannenafdeling" belandden... Ik dacht dat het Trix was die ook een vreemde ervaring had. Ze merkte dat iets plotseling een van haar tenen omknelde... Aan haar voeten zat een Nepalese vrouw haar baby te voeden, en die had tijdens het drinken met een handje een van haar tenen gevonden!

Het was een fijne dienst en na afloop was er nog een verrassing: een doopdienst in de nabijgelegen rivier. Acht vrouwen, waarvan sommigen al behoorlijk op leeftijd waren en twee jonge mannen. Maar toen was de koek nog niet op, want een bij een feest in Nepal hoort bijna altijd ook eten!

Om ongeveer 16.30 waren we weer terug in Pokhara (anderhalf uur rijden). Het was een heel bijzondere dag geweest.

Maandag zijn we voor het eerst met z'n allen de stad ingegaan. Tussen de middag hebben we geluncht bij een Indiaas restaurant, maar dat was niet voor iedereen een succes. Dinsdag hebben we een bezoek gebracht aan Indreni ministries en aan het lepraziekenhuis (Green Pastures n.a.v. Ps.23).

Indreni ministries houdt zich bezig met kinderwerk en we hebben naar het boeiende verhaal van Chanman en Daniel (een Zwitser) geluisterd. Gods werk gaat door vooral ook door kinderen heen! Zoals zoveel zaken hier, was ook dit heel indringend. Datzelfde geldt voor het lepraziekenhuis.

's Avonds ben ik met Veerle, Jantina en Sigrid naar een huiskring van Naya Gaun church geweest. Het was ten huize van Ram Prasad, die samen met zijn vrouw ook nog eens 6 kleine kinderen opvangt en opvoed. Kinderen die of wees zijn, of ouder(s) hebben die niet voor ze kunnen zorgen. Dit werkt wordt ook voor een deel vanuit Hope for Nepal ondersteunt.

Het is stralend weer, wel af en toe erg stoffig, maar een temperatuur van boven de 30 graden in geen uitzondering en we genieten van alles.

Wat ik nog vergeet te melden is dat we zondag, tussen de bedrijven door, ook nog Aukje's 65e verjaardag gevierd hebben! Met taart!