Het weer blijft onveranderd helder, kraakhelder. De bergtoppen zijn nu heel nadrukkelijk zichtbaar aanwezig. Alsof ze plotseling ingetekend en gekleurd zijn in de lucht. Het heldere wit, afstekend tegen het heldere blauw van de lucht. Ik kan daar rustig een uurtje van zitten genieten, zo mooi. Ik heb het al zoveel keren gezien, maar het overweldigd me nog steeds.

Dinsdagavond stond er weer een housefellowshipgroep op het programma. Deze keer was de groep aanzienlijk groter, ongeveer 30 mensen, waarvan een stuk of 6 kinderen onder de 16. Dat alles in een ruimte van ongeveer 3,5x5 meter. Het was een fijn uurtje met elkaar, waarbij we ingegaan zijn op het begrip vergeven, voor veel Nepalezen een moeilijk punt (voor ons Nederlanders soms ook trouwens).

Voor woensdag had ik met Rene en Martha van Westerlaak afgesproken om een korte trek te maken. Ik dacht dat we tussen 7 en half 8 bij hen hadden afgesproken, maar dat bleek een uur later te zijn… Dat maakte niet uit, want ze waren net aan het ontbijt begonnen, ik kon zo aanschuiven (ik had geen tijd gehad om te ontbijten). Zo konden we al om 8 uur vertrekken, inclusief Lina. Eerst de nieuwe hangbrug over (ik blijf dat vervelende dingen vinden en loop altijd zo snel mogelijk naar de overkant), daarna verder met de local bus naar Suikhet. Als je nog nooit in een Nepalse local bus hebt gezeten is het de moeite waard om het eens een keer mee te maken. Na aankomst eerst nog een paar rollen biscuitjes ingeslagen en daarna naar boven (zie ook foto hieronder).


Het is een klim van ongeveer 400 meter (omhoog), langs een van platte stenen gemaakte trap. Geen keurige treetjes van ongeveer 20 cm. hoog, maar hoogtes variërende van 2 tot ca 40 cm! Dat maakt het klimmen aanzienlijk lastiger, vooral voor degenen die niet zulke lange benen hebben. Ongeveer 1u en 15 min hebben we daar over gedaan, boven wachtte de beloning. Een geweldige beloning, want we belandden in een klein dorpje met authentieke Nepalese boerenhuisjes en op de achtergrond de Annapurna. De hele range was zichtbaar, De Annapurna zuid, I, Fishtail, II en III. Wat blijft het een schitterend gezicht om dat van zo dichtbij te zien!

We zijn daar ongeveer een half uur gebleven om wat foto’s te schieten en te genieten van het uitzicht. Daarna zijn we via een andere weg teruggelopen naar Hyanja, om daar de bus terug te nemen. Moe maar voldaan waren we om ongeveer 15 uur weer terug.

Aukje en Trix zouden die dag naar Saranghkot gaan. Met de taxi tot ongeveer 2/3 van de hoogte en het laatste stukje lopen. Ze waren in de veronderstelling dat wij naar Phedi-Damphus waren gegaan.
In de taxi onderweg hebben ze in overleg met de chauffeur hun plannen veranderd. Sinds kort loopt er een weg naar Damphus, die echter heel slecht bereidbaar is. De dames dachten ons te verrassen door met de taxi naar Damphus te gaan. Helaas waren we daar uiteraard niet te vinden, maar ze hebben wel genoten van het geweldige uitzicht (vergelijkbaar met wat wij die ochtend hadden). Als je nog nooit in Nepal geweest bent, is dat alleen al de moeite waard! Intussen wordt er nog steeds naar mij gezocht in Damphus (tulo dzjunga, de man met de grote snor...)

’s Avonds hebben we bij Grishma en zijn gezin gegeten, zijn vrouw had een heerlijke dalbhat klaar gemaakt. Om ongeveer 20 uur waren we weer veilig in ons hotel terug.

 

Schrijf reactie (0 Reacties)

Het einde van de reis nadert terwijl we overnachten in de Perzische Golf in het oliestaatje Qatar.

Gisteravond zijn we om ongeveer 19.00 in het hotel aangekomen, het vervoer vanaf het vliegveld was keurig geregeld. We zijn ook aangekomen in een totaal andere wereld dan waar we drie weken verbleven hebben. De gematigde temperaturen in Kathmandu, het vuil en de armoede, daar alles is hier niets van te merken. Het is 's avonds nog 29 graden, alles ziet er schoon en opgeruimd uit en het hotel is van een totaal andere categorie als we in Kathmandu gehad hebben (het prijskaartje ook overigens...) Had onze kamer in Kathmandu niet eens een plafondfan (heb je daar toch een groot deel van het jaar wel nodig), in Doha is alles voorzien van airconditioning. En... een heerlijk zacht bed, als je in Nepal net zo zacht wil liggen, moet je minstens vier matrassen op elkaar leggen.

De terugreis, via Frankfurt, is verder voorspoedig verlopen. Uit Frankfurt vertrokken we weliswaar iets te laat omdat een passagier niet was op komen dagen en dus zijn bagage uit veiligheidsoverwegingen van boord moest. We hadden daar wel een heerlijk plaatsje, bij de nooduitgang met heel veel beenruimte. Al met al kwamen we met maar een 15 min. vertraging op Schiphol aan, waar Hans en Nanko ons stonden op te wachten, alhoewel...

Toen we door de bekende schuifdeuren naar buiten kwamen, was er niemand te bekennen. Beide heren zaten gezellig op een bankje met elkaar te keuvelen. Uiteindelijk hebben we ze toch gevonden en konden we na de begroeting op huis aan, via de files. Bedankt Hans voor het brengen en halen!

Het is heerlijk om weer in je eigen huis te komen, lekker warm (wat is het koud buiten!) en opgeruimd. Een vruchtbare tijd in Nepal zit er op!

Schrijf reactie (0 Reacties)

 

De laatste dag in Pokhara, morgenochtend vertrekken we met de bus (Swiss Travel) om 07.30 naar Kathmandu, het zit er al weer op...

Gisteren hebben we op gepaste wijze mijn verjaardag gevierd: Een stukje varen op het meer, en gezellig samen met Trix, Rene en Martha (en natuurlijk ook Aukje) gegeten.
's Ochtends waren we bij Pradip en Manju uitgenodigd voor het ontbijt, inclusief een prachtige verjaardagstaart die ze hadden laten maken. En 's avonds hebben we traditiegetrouw de z.g. verjaardagspsalm gelezen (Ps. 64 dus). Volgende week doen we alles nog eens dunnetjes over in Nederland. Ik kreeg 1 felicitatietelefoontje, van Pawan, de zoon van Prem en Prabha!

Vanmorgen begon met een ontmoeting met Durga, een medewerker van het drugsprogramma, waar ik zelf ook 4 jaar gewerkt heb. We hebben even lekker bijgepraat met elkaar, het is iemand waar ik door de jaren heen een bijzondere band mee heb gekregen.
Daarna moest ik nog even een paar zaakjes afhandelen, Raju opgezocht, Chanman, Prem en Prabha en Ram Prasad. Nu alleen nog even naar de kapper, een nieuwe jas kopen en mijn koffer inpakken, dan zit het er al weer op.

Het weer is nog steeds prachtig, de bergen fantastisch, we genieten nog steeds, maar vinden het ook wel fijn om straks weer richting Nederland te gaan.

 

Schrijf reactie (0 Reacties)

 

 

Vandaag gaat het gebeuren, we zijn er zo goed als klaar voor en hebben er erg veel zin in. Vanavond om 18.00 vliegen we naar Frankfurt en vandaar via Doha naar Kathmandu, waar we dinsdag om ongeveer 15.30 hopen aan te komen.
In Nepal zelf is er vandaag een speciale zitting van het parlement om te praten en te stemmen over een voorstel van de Maoisten om NU de republiek uit te roepen en een voorstel om het kiesstelsel te veranderen. Het ziet er op dit moment helaas niet naar uit dat er een doorbraak komt.

Met Aukje gaat het erg goed, ook zij heeft veel zin in de reis! We danken God dat het zo veel beter gaat! De komende weken zullen we jullie zo goed mogelijk op de hoogte proberen te houden via deze weblog.

Schrijf reactie (0 Reacties)

 

 

 

Bij onze bezoeken aan Nepal organiseren we ook reizen voor mensen die geinteresseerd zijn. Tijdens deze georganiseerde reizen laten we de deelnemers kennis maken met niet alleen de toeristische attracties (zoals op deze foto Swayambunath in Kathmandu), maar ook met de bevolking. Bezoeken aan kerken, diverse projecten en bijvoorbeeld het lepraziekenhuis in Pokhara horen daar ook bij. Maar natuurlijk trekken we ook een aantal dagen de bergen in. Een onvergetelijke ervaring!

Schrijf reactie (0 Reacties)